prakkuleus

prakkuleus

gevoelig, moeilijk, kwetsbaar
we zeggen zowel prakkuleus als prakkeleus, of difficil, wat dan weer duidelijk van het Frans afgeleid is.

zie ook prijkeleus, prekeleus

330

priekel

Ook “prakkuleus” lijkt me van romaanse origine. In mijn Zuid-Haspengouws dialect zegt men “prikkeleis” (naast “priekel” – beide zijn stilaan verouderd) voor “gevaarlijk, riskant, delicaat”. Het woord gaat vermoedelijk terug op Lat. periculosus, hachelijk (denkelijk via een Waalse of Oudfranse variant – het modern Frans heeft “périlleux” in deze betekenis).
vb. Konste mich dat tiëge mérge viërig hébbe, Jefke? – Da’s priekel! (Zou je dat morgen kunnen afhebben, Jefke? – Dat is moeilijk, dat kan ik niet beloven, dat is hoogst onzeker)

Zie ook prijkeleus!

Bracht mij het zinnetje E pericoloso sporgersi in herinnering op een geëmailleerd plaatje zwart-op-wit dat in onder elk raam van de Italiaanse spoorrijtuigen bevestigd was (ik spreek van de jaren ’60 van de vorige eeuw) Het is gevaarlijk naar buiten te leunen

Ik heb de versie nog gekend van het treinstellen en boerentrams met schuiframen die over de hele breedte voor de helft naar beneden konden geschoven worden.

De volgende versie was twee ventilatieluikjes van 15cm hoog die uit elkaar konden geschoven worden en zo een opening van 30 × 15 cm maakten. Zelfs deze versie heeft nog slachtoffers met een kruisende trein gemaakt. Nu kunnen en hoeven de vensters niet meer open.