gewagen van

gewagen van

(ww. gewaagde van, gewaagd van)

er over praten, iets vermelden, melding maken van
NL: gewag maken van

Woordenboek der Nederlandsche Taal: In de ME werd gewagen evenzeer verbonden met een 2den nv. als met een 4den; het thans gebruikelijke van iets gewagen moge oorspronkelijk de omschrijving zijn van die eerstgenoemde constructie, zonder twijfel zou die uitdrukking minder in gebruik zijn, indien zij niet vanouds werd gesteund door gewag maken van iets.

307

LG, met uw permissie en voor de goede orde, heb ik uw zin in het lemma gewagen gezet omdat het geen voorbeeldzin was met ‘gewagen van’, en daarom staat die daar beter op zijn plaats.

Is ‘gewagen van’ geen SN? Of verouderd in Nederland?

‘Gewagen dat’ is natuurlijk geen SN.

Verouderd.

WNT:
Eigenlijk het oorspronkelijk zw. ww. gewagen, in den zin van: dreunen, daveren, weergalmen van iets, en derhalve met een onderwerp, waardoor eene plaats, eene streek, een land, eene ruimte in ’t algemeen, wordt te kennen gegeven, doch altijd, door invloed van gewagen, vermelden, gewijzigd tot de gfiguurlijk toegepaste beteekenis van: iets luide verkondigen, veel ophef, groot gewag van iets maken.
> In consecutieve bijzinnen met dat, dienende om aan te duiden, dat eene vooraf genoemde omstandigheid groot opzien zal baren.
- Zij zullen gestraft worden, dat Duitschland er van gewagen zal, bosb.-touss. 2, 29 b 1842.
- Wij zullen ons zelven helpen; … maar zóó, dat het Rijk er van gewagen zal, 2, 69 b.