Reacties van nthn

‘Aanzetten’ wordt ook gebruikt om de intentie tot vertrekken duidelijk te maken, maar uit beleefdheid nog niet direct te vertrekken. Ik vermoed dat de vertreketiquette in gans Vlaanderen gelijkaardig is, maar dat de gebruikte terminologie hier en daar wel verschilt.

Bijvoorbeeld, ge zit op een familiefeest en ge begint het beu te worden, dan wacht ge op een korte stilte en zegt ge rap, vooraleer iemand een nieuw onderwerp kan aansnijden, “bon, ’k peis da we ne keer gaan aanzetten”. Als er een partner mee is, voegt ge nog daar nog “zeker?” aan toe en kijkt ge eens in die haar/zijn richting. Ge staat dan recht en doet al uw vest aan, maar omdat ge alleen maar gezegd hebt dat ge gaat aanzetten, begint nonkel Sjarel nog een ganse historie te vertellen over zijn knieoperatie, en blijft ge uit beleefdheid nog een dik halfuur (staand, met vest aan) luisteren totdat hij uitverteld is.

Ge kunt ook direct vertrekken, maar alleen als het echt nodig is, bijvoorbeeld als ge nog nen trein moet halen, en dan zegt ge eerder iets gelijk “bon, ’k peis da we ne keer gaan moeten vertrekken” – ge ‘moet’ dus buiten uw wil om al vertrekken.

Ik had nog nooit van ‘stuit’ gehoord, behalve de West-Vlaamse boterham natuurlijk.

Als ge de zoekresultaten bekijkt waar zowel ‘stuit’ als ‘staartbeen’ in voorkomen, valt het op dat er in NL eerst ‘stuit’ staat en ‘staartbeen’ als alternatieve term, terwijl het in BE ‘staartbeen’ met ‘stuit’ als alternatieve term is.

Het artikel op Wikipedia is de moeite: de naam van het artikel is ‘stuit’ (Nederland(s) boven is altijd het beleid), maar een vernuftige bewerker heeft het geflikt om in het artikel zelf de rollen om te draaien en ‘staartbeen’ als hoofdterminologie te gebruiken:
https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stuit&diff=39272507&oldid=37512019

(Ik was het niet.)

Awel, maar volgens wie is ‘annexe’ met een e specifiek voor een gebouw? Volgens de Fransen en volgens Ruud Hendrickx. De ene spreken geen Vlaams en den andere heeft persoonlijk beslist dat het geen standaardtaal is.

Het is een verschil met andere Franse leenwoorden die wél eindigen op een e, want:
- die andere woorden zijn vrouwelijk, maar ‘nen annex’ is altijd mannelijk ongeacht de betekenis
- in West-Vlaanderen wordt de e bij die andere woorden wel degelijk uitgesproken, maar niet bij ‘annex’, dus staat er ook geen e

Het is zelfs zo dat het Frans ‘annexe’ in alle betekenissen vrouwelijk is (en ‘annex’ is geen bestaand Frans woord). Dat er een spellingsverschil zou (moeten) bestaan tussen ‘annex’ en ‘annexe’ is dus een regelrecht verzinsel van de taaladviseur, die door het spellingsverschil te introduceren hoopt de fysieke annex zo goed mogelijk te kunnen afzonderen, want een zonderling woord kan gemakkelijker gedemoniseerd worden.

Als kers op de toert: volgens de Engelse spelling, die op het Frans gebaseerd is, kan het zowel ‘annex’ als ‘annexe’ zijn, maar het spellingsverschil slaat niet op een betekenisverschil, en de spelling ‘annexe’ is uitsluitend Brits (gezien de enorme Franse invloed aldaar).

In dat geval stel ik voor om het ‘annex’ te noemen, want die ‘e’ wordt toch door niemand uitgesproken, mannelijke woorden hebben geen ‘e’ vanachter, en het klinkt ook gewoonweg niet Frans. Aangezien het volgens Ruud toch geen standaardtaal is, moet zijn op het Frans gebaseerde spelling ook niet gevolgd worden.

Die mens moet hem toch ook in d’zak gezet voelen, hij dacht dat hij ging ingeënt worden tegen het coronavirus, maar op het nieuws krijgt hij dan ineens te horen dat het eigenlijk spuitjes tegen het ‘cooroonaafieres’ waren.