Top woorden

Samen met Ça-va-seul, en Flandria een van de Belgische herinneringen uit mijn Limburg/NL jeugd. In Holland zijn al deze namen onbekend. Kijken in de bakken van de Grand Bazar, de geur van cavaseul als het fornuis gedaan was. De grote jongens met hun vetkuiven, op hun imponerende Flandria-brommers.

Achterop de brommer mit de Mam noa de Grand Bazar. (Achterop de brommer met moeder naar de Grand Bazar.)

Vroeger waren de regeringsmededelingen elkeskeer een attractie op tv: een of andere minister sprak het volk plechtig toe in een opgekuiste taal: Waarde landgenoten… ’t Was dan kwestie om vooral commentaar te hebben over het uiterlijk van de minister: Wat voor ne plastron heeft die nu aan?
Een beetje zoals de toespraken van de koning met nieuwjaar.
De regeringsmededelingen bestaan nog, maar het zijn nu vooral promotiefilmkes.

We hadden vroeger een hond die zot was op kinderen en als er dan een madammeke met een kinderkoets voorbij kwam, was hij niet te houden: hij moest en zou gaan kijken naar die kleine.

“Ik zal dus ook pampers verversen, en met de kinderkoets over de Gentse kasseien hobbelen. (lacht)” (Herman Brusselmans in demorgen.be)

Tot spijt van wie het benijdt, is die ambetanterik de enige die de situatie hier nog kan rechttrekken.

Tot spijt van wie het benijdt is ‘lastpost’, het oorspronkelijke lemma dat hier stond, bij onze noorderburen in gebruik. ’t Zijn dan ook lastposten natuurlijk.

Het vat is af.

De pillen zijn zo goed als af, het lampke brandt bijna niet meer.

Breng eens driehonderd gram pepersossis mee van de slachter.

Kleine snotter, maakt zo ni van uwen theater tegen uw kameraden.

De sjaafelzjat zit weer te sjaafelen met een sjaafeltje.

komt ge mee slibberen? We hebben op de straat een slibberbaan gemaakt.

1) In de keuken van het restaurant hadden we een piepenol gevonden. We hebben het dichtgestopt en de muis gevangen met een stuk sjoklat.

2)Moeder was mijn kleine zus na het bad aan ’t afdrogen. Zusje was verstopt onder de grote badhanddoek en moeder vroeg: “piepenolleke, waar zitte gij?” Zus schudde met haar gat, trok de handdoek brut naar beneden en riep lachend: “Hiereuh!”

Doe dat kindje een slabberdoekske aan want met die fruitpap morst het.

De Jean gaat zijn eigen (eigen, zijn ~) van de week aandienen voor de job van magazijnier bij den Aldi. Ik ben eens benieuwd, want ’t schijnt dat er nog op die job staan.

Boter, als ge die een tijd, buiten de frigo laat staan, krijgt die een donkergele kleur en wordt die rens van smaak.

Daar aan die wegenwerken, daar hebben ze nog al een diep koet gemaakt.

> andere betekenis van koet

1) Ik hoorde de buurvrouw tegen haar tweejarig dochtertje zeggen: “wa kraam dje gie ut?”

2) Tante is beginnend dementerend. Als ik aan nonkel vraag hoe het met haar gaat, zegt hij: “ze kraamt wat uit.”

Hij heeft ergens in de trek gestaan want hij heeft nu een pisoog.

Wat een rammelgat is me dat zeg! Daar krijg je geen speld tussen.

’Terwijl Leontientje, noch mossel noch vis, rammelgat, gelijk haar tante Fie zaliger, optemets zot gelijk een drilnote, zat te kwebbelen als een ekster, binst dat ze haar moeder hielp met een wrong sajette die moest opgerold worden …’ (‘Vertelsels bij de Leuvense stove’ – Paul Baekeland)

Nu met de solden, zijn er veel mensen die in de winkels rondsjozen.

Ons kat sjoost in huis wat rond; ze weet niet waarop of waaraan, met die hitte.

Onze Kevin en Yasmine gaan met rugzak en tent in de Ardennen wat rondsjozen; ze zullen wel zien waar ze gaan slapen, zeggen ze.

Wie gaat er nu dat moeilijk probleem oplossen? Vraag het aan die daar; dat is een echte ruuskabuus.

De briefzendingen met de markering UV (Uitgestelde Vergoeding), waarbij De Post eerst het aantal verstuurde brieven telt en pas later de schuld aanrekent aan de versturende klant (veelal de overheid) evolueerde tussen 2000 en 2004 van 143,5 naar 193,6 miljoen.
Door wijzigingen bij de Post kunnen pakketten niet meer via U.V. verzonden worden.