Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Godverdikke, als er een vraagteken in een lemma staat werkt die link dus per definitie niet. Dan maar het gelinkte lemma aanpassen…
Goeie opmerking van Diederik, en idem langst den andere kant van de rivier: kindje(s), liedje(s), lammeke(s)/lammetje(s), enz. Kind(eren), lied(eren), lam(meren), enz. klinken zeer archaïsch.
Nu wel de vraag aan jiet: is het enkelvoud dan echt lemme, of lemmeke analoog met het meervoud?
Ah, zo noemt dat! Zo van die hyperblanke jongeren die cités spreken, dat is een beetje de plaatselijke Vlaamse variant van ‘wiggers’ vind ik.
Nu ben ik eigenlijk wel bijzonder curieus waarom de makers van dat woordenboek het belangrijk vonden om specifiek het composietwoord voor ‘vijgeneter’ toe te voegen.
Nog een tweede voorbeeld toegevoegd van tuinadvies, geplaatst door iemand van Aartselaar. Het kan dus vrij zeker als GV beschouwd worden.
Ik dacht dat het eerder West- en Oost-Vlaams was, maar in dat eerste voorbeeld van Tuinadvies staat er ‘em’, dus kan dat niet van een ‘echte’ Vlaming afkomstig zijn, dus heb ik het maar op GV gezet.
Ik heb alle mogelijk spellingsvarianten die ik kon bedenken geprobeerd, maar nergens een origine gevonden. Volgens een Frans-Sanskrit-woordenboek zou ‘apippeda?da’ Sanskrit zijn voor ‘iemand die geen vijgen eet’, maar die ‘ed’ lijkt een foutje in de transliteratie te zijn want een vijg is ‘pippala’ en een eter is ‘ada’, en iets verder staat ook ‘pippalâda’ vertaald als ‘vijgeneter’.
Misschien gewoon een onomatopee.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
