Reacties van nthn

Lijkt mij eigenlijk geen eigen lemma waard. Alle voorkomens van ‘nb’ (en ‘np’) worden in Vlaanderen uitgesproken als ‘mb’, want anders moet ge tussen de n en de b (of n en p) een pauze tussensteken, en azo gehakkeld brabbelen is iet typisch Hollands. Ge zegt ook ‘ombeleefd’ of ‘eem boerin’, ‘we komem binnenkort’ of ‘ik kam piano spelen’ (ik weiger resoluut de idiote spelling ‘pia*no*sp?l?n te hanteren), maar dat maakt van die ’komem’ e.d.m. nog geen aparte werkwoordsvorm.

Ik heb zijne naam eens rap ingetikt, en ook op Twitter kon hij het niet laten van er eens mee te lachen:

“In Den Haag kan je stemmen op de tram, op de stem-trem.”
https://twitter.com/bertdevroeyVRT/status/1131563787549597698

Bert De Vroey, ik dank u!

Ik vind toch dat het “op de capuchon van” zou moeten zijn, hoor.

Net op tv iemand van de Kempen horen zeggen: “de merden is dat…”, volgens mij wordt het daar mannelijk gebruikt, anders was het “de merd is dat…”.

Jamaar, als een nieuwslezer het ineens over ‘woedzj’ heeft, gaade gij dan weten dat het over de Poolse stad ?ód? gaat? Of ‘vekschwuih’, zijnde Växjö in Zweden? Waarom sprak die omroepster dan over ‘flettie’ en niet over ‘flaateej’, wanneer het over het IJslandse Flatey ging? Waarom zeggen ze dan ‘teeneeriefee’ tegen Tenerife? Ze spreken toch ook, zoals in de sketch hierboven, West-Vlaamse steden niet uit op zijn West-Vlaams? Ze mogen het van mij allemaal doen, maar dan consistent en niet op willekeurige basis. Aangezien dat ze dat nooit zouden kunnen volhouden, en aangezien dat de meeste mensen geen zo’n talenknobbels zijn die gelijk ons (nee, wij) alle talen verstaan, doen ze het dus beter gewoon niet.

De verschillen tussen West-Vlaams en Brabants (en de tien man en een paardekop die in Vlaanderen nog Limburgs spreekt) zijn helemaal niet te groot om in een tussentaal te vatten, want ze zíjn dat al (al ettelijke decennia zelfs), en daar is het Vlaams Woordenboek m.i. een perfect bewijs van. 90% van de woorden en uitdrukkingen die hier te vinden zijn, worden door iedereen gebruikt dan wel herkend. Ook op grammaticaal vlak zijn er veel meer gelijkenissen tussen West-Vlaams en Brabants, allemaal dingen die totaal niet (of niet meer) voorkomen in eender welk dialect in Nederland (op de grensdialecten na). Dubbele, drievoudige, viervoudige persoonsvormen bijvoorbeeld (“ge zijt ge gij”), dubbele/drievoudige/viervoudige/vijfvoudige negaties, werkwoordsvormen (‘ge waart’ ipv ‘je was’, ‘hij wilt’ ipv ‘hij wil’, 2e enkelvoud als imperatief, enz.), een totale afschaffing van de saksische genitief, … Natuurlijk heeft iedereen nog zijn eigen accent, maar dat is zo in alle talen op de wereld. Alleen hier gebruikt de media een accent van een ander land, van een andere eeuw. Allemaal Standaardnederlands natuurlijk, maar dat is het probleem.

‘Ee’ spreekt de VRT trouwens wel degelijk uit als ‘eej’. Vrij zacht, maar nog altijd te veel want geen enkele Vlaming, Broekzelenaar of Waal zegt ‘eej’. Idem voor ‘ei’ als ‘eij’, ‘oo’ als ‘oow’, ‘ij’ als ‘ijj’, ‘ou’ en ‘au’ als ‘ouw’/‘auw’, ‘ui’ als ‘uij’ dan wel ‘uiw’, ‘eu’ als ‘euw’, ende zo voorts ende zo verder. Zelfs ouders of leraars die tegen de kinderen jij-en en jou-en (Oost-Vlaanderen blijkt daar gelukkig vrij resistent tegen) krijgen die tweeklanken niet over hun lippen, dat toont volgens mij afdoende aan dat het allemaal toch niet zo goed opgelost geweest is.