Reacties van nthn

Als ze in NL een zin hebben die een bepaalde hypothese/toekomst beschrijft, met achteraan minstens 2 werkwoorden in infinitief, plakken ze daar voorzover dat ik kan zien praktisch altijd een ‘gaan’ tussen. Uiteraard welgeteld 0 woorden op taaladvies.net over dat fenomeen. Nochtans is het een sjibbolet bij uitstek dat het geboorteland van de schrijver onmiddellijk verraadt. Bijvoorbeeld:

“China importeert meer fruit, bessen en noten en daarom zou de import voor het eerst de US $ 10 miljard per jaar kunnen gaan overschrijden.” (agf.nl)

Wij zouden zeggen: “kunnen overschrijden”.

“Er waren bij mijn geen twijfels over wat we zouden gaan doen.” (maikecoacht.nl)

Wij zouden zeggen: “zouden doen”.

“5 redenen waarom we Karl zullen gaan missen.” (vrouw.nl)

Wij zouden zeggen: “gaan missen” (met ‘gaan’ in de betekenis van dit lemma).

Dat gezegd zijnde vindt ge het ook wel hier en daar terug in de internetgazetten, maar ik geloof niet dat dat authentiek taalgebruik is en dat die dat zo in ’t echt ook zouden zeggen. Bovendien lijkt de kans mij niet irreëel dat het om voorgeschreven stukken van andere nieuwsdiensten gaat, die vrijwel altijd geschreven zijn door Hollanders. Bijvoorbeeld het volgende:

“Alan Duncan, een staatssecretaris op Buitenlandse Zaken, beweerde niet te zullen gaan dienen onder zijn voormalige baas op dat departement.” (demorgen.be)
en
“Alan Duncan, een staatssecretaris op Buitenlandse Zaken, beweerde niet te zullen gaan dienen onder zijn voormalige baas op dat departement.” (volkskrant.nl)

Kwaliteitskranten!

Ge kunt bij ons wél zo een constructie gebruiken, maar alleen als die ‘gaan’ een zekere verplaatsing uitdrukt, lijk in ’t ander lemma van gaan:

“Studenten kunnen gaan blokken in Leuvense Museum M.” (vrt.be)

In alle geval krijg ik der iedere keer dat ik die ingevoegde ‘gaan’ zie staan een rimpel bij.

Drie keer raden vanwaar dat de Fransen het woord ‘quille’ hebben… Me dunkt hebben dus eerder de Fransen een Germaanse uitdrukking overgenomen dan omgekeerd. Kegelspelen ofte bowlen zijn dan ook al een millennium populair in hedendaags Duitsland, vanwaar de interesse is verspreid richting de andere Germaanstalige gebieden.

Gewoon een reguliere uitspraakvariant, onnodig lemma. As ge ‘oa’ als ‘ou’ spelt – wat ik principieel al niet zou voorstellen gezien dat die ‘ou’ zowel historisch als de dag van vandaag in veel oudere woorden (en algemeen in ‘t West-Vlaams) nog altijd een korte oe-klank voorstelt – zegde ook ’jour’ voor ‘jaar’, ‘rour’ voor ‘raar’, ‘mout’ voor ‘maat’, enz. Op een aantal stadsdialecten na is die uitgesproken ‘oa’ voor geschreven ‘aa’ zelfs algemeen Vlaams.

Ze hebben der bij Vier hun archiefprogramma naar vernoemd: https://www.vier.be/t-is-gebeurd

Ook in Oost-Vlaanderen, en in West-Vlaanderen eveneens (meestal als wuk). Nog ergens anders?