Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent
Onze databank bevat de volgende beschrijving(en) van "mij"
In Vlaanderen komt dit persoonlijk en wederkerend voornaamwoord in de spreektaal uitsluitend in beklemtoonde vorm voor, de onbeklemtoonde vorm ‘me’ bestaat feitelijk gezien niet meer. Dit betekent dan ook dat ‘mij’ een Vlaming niet beklemtoond in de oren klinkt. In de uitspraak kan er echter wel nog altijd een klemtoon op gelegd worden om duidelijk te maken dat het over ‘mij’ gaat.
als persoonlijk voornaamwoord:
VL: “voorwat hadt ge mij gebeld?” ? NL: “waarom had je me gebeld?”
VL: “ze deed mij een oneerbiedig voorstel” ? NL: “ze deed me een oneerbiedig voorstel”
als wederkerend voornaamwoord:
VL: “’k heb mij vergist” ? NL: “ik heb me vergist”
VL: “’k was mij aan ’t wassen” ? NL: “ik was me aan het wassen”
→ Merk op: het West-Vlaams is een andere richting opgegaan en heeft ‘me’ wél behouden (hoewel men ook daar de voorkeur geeft aan beklemtoonde vormen) – bovendien heeft het noordelijk West-Vlaams, zoals het Hollands, de functie ervan uitgebreid om ook te dienen als onbeklemtoond bezittelijk voornaamwoord (zie bv. ook se):
W-VL “me moatn/moats” ? NL “me friende”
W-VL “me vint/wuf” ? NL “me man/frouw”
Gezever van de Taaltelefoon:
“Als niet-onderwerpsvorm kunnen we zowel me als mij gebruiken. Het is aan te bevelen om zo veel mogelijk de gereduceerde vorm me te gebruiken. Overmatig gebruik van de volle vorm mij maakt zowel gesproken als geschreven taal onnatuurlijk.”
Ik gebruik sowieso bijna nooit “me” als ik spreek, altijd mij (ligt misschien aan het Vlaams?). Maar als ik schrijf gebruik ik dan weer vaker de onbeklemtoonde versies, ik vind het nogal storend als je een tekst hebt met alleen maar jij, wij, zij. (bokt.nl)
mijn
→ wordt gebruikt bij onzijdige woorden die niet beginnen met een b, d, h, t of klinker
→ wordt in veel (alle?) dialecten ook gebruikt voor bepaalde gezinsleden, die in bezittelijke context grammaticaal onzijdig worden – vader/pa, moeder/ma, zuster, ook afgeleiden daarvan gelijk stiefpa of stiefbroer
eigenlijk gaat het hier om een algemeen Vlaams grammaticaal fenomeen dat dient ter bevordering van de uitspraak, waarbij de eind-n van de vrouwelijke standaardvorm van bijvoeglijke naamwoorden, lidwoorden, bezittelijke voornaamwoorden e.d.m. wegvalt indien het zelfstandig naamwoord niet begint met een b, d, h, t of klinker, zie bv. ook e
→ al het voorgaande is dus mutatis mutandis ook van toepassing op het bezittelijk voornaamwoord zijne(n)-zijn-zij(n)
onzijdige tegenpool van mijne(n)
Met dat ik eerst voor iedereen heb zitten uitscheppen heb ik natuurlijk mij ferket ieverans mislegd. Alleen mij klei mes ligt nog waar dant lag.
Weet ge nog een andere betekenis voor deze term? Als ingelogd gebruiker kunt ge uw eigen beschrijvingen van Vlaamse woorden en uitspraken in onze databank aanvullen. Om fouten te verbeteren klikt ge bij de bovenstaande definities op de "bewerk" link, en om te reageren op een definitie klikt ge op de "reacties" link.
Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
