Reacties van nthn

Dat is een goed gedacht, Georges. Ik ga eens een lijstje moeten aanleggen van woorden waarvan Nederlanders denken dat ze Vlaams zijn, maar die geen enkele Vlaamstalige gebruikt of zelfs maar kent.

Ik had nog nooit van ‘koploper’ gehoord (in die betekenis), maar volgens twee door Nederlanders geschreven bronnen zouden ‘wij’ dat zeggen. Volgens mij zijn ze fout, want ik vind er geen VL bronnen voor, en een mogelijke Vlaamstalige bij de eerste bron spreekt het ook al tegen.

“Koppoters en taal vormen een hoofdstuk apart. In Nederland wordt vrijwel even vaak over ‘koppoters’ als over ‘kopvoeters’ gesproken. Maar in de Van Dale is louter het woord ‘koppoter’ opgenomen met een verwijzing naar een strip die ik nooit heb kunnen traceren. Het woord ‘kopvoeter’ heeft overigens misschien wel meer recht van bestaan. In onder meer middeleeuwse fresco’s komen namelijk afbeeldingen voor van een hoofd op voeten oftewel een ‘koploper’. In Vlaanderen wordt inderdaad dit woord gebruikt voor een koppoter, maar in Nederland zal een ‘koploper’ niet worden geassocieerd met een kindertekening.” (boekvertalers.nl/2012/02/28/oproep-koppoters-in-andere-talen/)

“Volgens mij betekent “koploper” in België ook gewoon iemand die aan de leiding staat, bijvoorbeeld in een wedstrijd of een competitie. Ik heb het nog nooit in de betekenis van koppoter gelezen of gehoord (maar dat zou natuurlijk aan mij kunnen liggen).” (idem)

“In België kent men inderdaad ook de begrippen ‘kopvoeter’, ‘koppoter’ en ‘koploper’ zoals wij die kennen.

Twee- of driemaal kwam ik in België het woord ‘koploper’ tegen in de betekenis van ‘kopvoeter’." (idem)

De koppoter of kopvoeter is een tekening van een menselijke figuur, waarbij de romp ontbreekt, en voeten (soms ook handen) rechtstreeks aan het hoofd worden getekend. In het Belgisch Nederlands wordt ook de term koploper wel gebruikt. (nl.wikipedia.org/wiki/Koppoter)

Ik ken het woord niet, en mijn taalgevoel kan niet direct zeggen of het m of v is. Ik dacht eerst aan v, maar het klinkt (met een beetje verbeelding) ook wel gelijk joint, en dat is m.

Ik heb de commentaar van frankviwijn uit het lemma gehaald:

“Wanneer men(http://www.vlaamswoordenboek.be/definities/term/tamzak) schrijft: “Den Dirk is nen echten tamzak, dieje komt nooit zijne zetel ni uit.”, dan komt hij dus WEL zine zetel uit! Want 2x negatief in één en dezelfde zin = positief! Dit gezegd zijnde."

Beste frankviwijn, welkom bij het VW, maar een tweeledige negatie is gewoon een negatie gesplitst over twee woorden. In het Vlaams bestaan er naast tweeledige negaties (die in zéér veel talen op deze wereld voorkomen) ook drieledige, vierledige en zelfs vijfledige negaties, die allemaal hetzelfde betekenen.
Tweeledig:
- ’k He kik da nooit ni geweten.
- Ja, da ’k et ni en weet.
Drieledig:
- ’k En he kik da nooit ni geweten.
- ’k He kik daar nooit niet ni van afgeweten.
Vierledig:
- ’k En he kik daar nooit niet ni van afgeweten.
- ’k He kik daar nooit niemand niet ni over verteld.
Vijfledig:
- ’k En he kik daar nooit niemand niet ni over verteld.

Vier- en zeker vijfledige negaties zijn natuurlijk wel bijzonder zeldzaam, maar als ge een tijdje in het zuidwesten van Oost-Vlaanderen rondwaart gade der garanti wel eens eentje horen.

Zou ‘hipipip hoera’ (‘hiep hiep hiep hoera’) de zuidelijke variant zijn van ‘hiep hiep hoera’? Voor mij klinkt de vorm met maar twee hiepen zeer eigenaardig. ‘Hieperdepiep hoera’ klinkt al beter, maar ‘hipipip hoera’ is voor mij toch de enige correcte vorm. Niet zo gemakkelijk op te zoeken.