Reacties van Georges Grootjans

Op tv had een geïnterviewde het over bubbelzinnige regels van de bubbels :)

In de praktijk lijkt het dus ook onmogelijk om met die groep van 10 “buitenbubbelse” mensen op café, op restaurant of op reis te gaan, zo stelt onder meer premier Wilmès, omdat je daar moeilijk voortdurend de sociale afstand kunt bewaren. (vrt.be)

Buitenbubbelse mensen, hoe verzinnen ze het :) Het geeft aan hoe ingewikkeld die regel van 5 en 10 is dat ze er een nieuwe taal voor moeten maken om het uitgelegd te krijgen.

Hoe absurd het kan worden met de redactionele taalbemoeienissen op vrt.be:

De uitleg die je daarna aan de bevolking geeft, moet “dummyproof” (te vertalen als: bestand tegen dom gebruik, red.) zijn, vindt Claeys. (vrt.be)

Dummyproof is slecht vertaald als ‘bestand tegen dom gebruik’. In de context van het artikel zou het eerder iets zijn zoals ‘ook door een leek te begrijpen’. Kortom, de redactionele opmerking is verwarrende communicatie in, nota bene, een artikel over verwarrende communicatie.

Zegt gij goeie voormiddag als begroeting of als afscheid? En goeie namiddag ook? Tiens, voor mij is het standaardarsenaal enkel goeie morgen (tot 11 à 12 uur), goeie middag (tot een uur of 2 of zelfs later), goeien avond (vanaf de vooravond), goeie nacht (als het tijd is om te gaan slapen of vanaf een uur of 12) en gewoon goeien dag (altijd goed).
Niet dat goeie voormiddag of goeie namiddag niet kan, maar dan in een benadrukte betekenis, bv.: nog ne goeie namiddag verder…

“Dat er over de bubbelregel al veel inkt is gevloeid, is een understatement. Het begon met de ‘regel van vier’ op Moederdag. Vanaf toen mochten we thuis vier mensen ontvangen, maar op de duur wist niemand nog wie er wel en niet in de bubbel mocht. Naargelang de kracht van de epidemie evolueerde het getal dat op de bubbel werd gekleefd van vier naar tien, vijftien en nu weer vijf personen. Telkens met andere randvoorwaarden, die in de praktijk telkens vooral een persoonlijke invulling bleken te krijgen.” (demorgen.be)