Reacties van Georges Grootjans

Nu kreeg ik daarjuist toch bijna een hartattack toen ik Wim De Vilder op het nieuws van de vrt hoorde zeggen dat de sympathieke negentiger ‘Jos’, met de j van jojo, Hermans zijn tweede coronaspuitje gekregen had. Jos met een j zoals de Nederlander Jos Brink voor een rasechte Vlaming? Dat die mens dat op zijn leeftijd nog moet meemaken dat hij op de Vlaamse Radio en TV zo genoemd wordt. Mijnheer De Vilder waar is uw respect voor de taal van uw kijkers? Of wat denkt ge hoe ze in NL zouden reageren als de nieuwslezer op de NOS iets zou aankondigen over de Nederlandse ‘Zjoske’ van K3? Miljaarde nondedju toch, hoe is dat nu mogelijk? Zingt Raymond van het Groenwoud (overigens met NL roots) ‘Joske schone meid’ of ‘Zjoske schone meid’? Toemme toch! Daar kan ik nu kwaad van worden se. Zo weinig respect. Zo weinig taalgevoel. Zo veel taalonderdanigheid aan NL.

Tiens, ken ik niet. Wat op zich niks wil zeggen natuurlijk ;) Maar ik vind er op ’t internet ook niks van terug. Spellingvariant? Oorsprong?

Mja, ik volg uw opmerking over de eerste voorbeeldzin en heb hem vervangen.

Typisch Vlaams vermeldt ook volgende anecdote:
“Dr. Jan Grauls, die in de late jaren 1950 een taalrubriek schreef in De Standaard, kon zich erg boos maken als het woord ‘barema’ in de krant was verschenen. Dat was een onhandige poging om het Griekse barème te vertalen, meende hij. Hij vergiste zich. ‘Barema’ is een eponiem, een woord dat is gevormd naar de naam van een persoon. In dit geval de Franse wiskundige Bertrand François Barrême, schrijver van Comptes faits du grand commerce (1670). Dat boek was een verzameling nauwkeurige berekeningen. Zo nauwkeurig dat er een Franse uitdrukking ontstond, ‘compter comme Barrême’, wat betekende: heel precies.
Het woord ‘barema’ wordt in België gebruikt voor loon- en belastingschalen. Soms kan het vervangen worden door ‘tarief’. Het is zo goed ingeburgerd in Vlaanderen dat de website taaladvies.net het standaardtaal in België noemt, ondanks de banvloeken van Jan Grauls.”

Dat is een schoon voorbeeld van hoe taalverbeteraars taal proberen te veroordelen op basis van niet terzake doende argumenten: het komt van het Chinees, het is een onhandige vertaling van, het is grammaticaal niet correct, … Dat doet allemaal niet terzake. Taal manifesteert zich en basta. Het waarom, de dynamiek erachter, is interessant voer voor taalkundigen, maar doet niets af aan de legitimiteit van een woord of uitdrukking.

Ik hoorde coronoloog Steven Van Gucht het zeggen: “Eendert welke …”

Misschien dat er een deskundige eens toelichting kan geven: eenders, eendert, … Hoe zit dat?