Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Echt? Ik heb toch al een aantal Kempenaars “het was te peinzen/peizen” (al dan niet met die nasaal in ‘t midden) horen zeggen, maar nooit “het was te denken”. Misschien kwam het door de context. Peinzen/peizen op zich wordt dan toch wel gebruikt, of niet? Want zo niet staat de regio bij die lemma’s verkeerd aangeduid.
Hahaha, amai, ik had die voorbeeldzin nog niet gezien. De bron: https://www.schrijf.be/nl/blog/detail/tussentaal
Ik ben de laatste tijd al een aantal keer op Hollanders gebotst die (in mijn ogen) verkeerdelijk ‘jij’ gebruiken waar dat het ‘je’ moet zijn. Wij gebruiken hier (volgens mij) enkel de beklemtoonde, aanwijzende gij-vorm als het echt moet (als er iets moet beklemtoond worden dus), maar die Hollanders gebruikten zomaar ‘jij’ wanneer dat er geen klemtoon nodig was. Een voorbeeld: “wilt ge mij eens helpen?” wordt bij hulder “wil jij mij/me eens helpen?”.
Als er toevallig nen/een Hollander dit leest, is een dergelijk gebruik van ‘jij’ Algemeen Hollands? Vlamingen: zie ‘kik iets over ’t hoofd en gebruiken we hier ook ’gij’ waar dat het ‘ge’ zou moeten zijn?
Klopt, de Bon, vandaar dat ik het had over een schrijftaaluitvinding: Hollanders zouden het hebben over een scheikundelab, wij eerder over een chemielabo, maar de combinatie van de twee in ‘scheikundelabo’ is iets wat dat volgens mij niet al te veel in de mond wordt genomen (tenzij dus geschreven).
‘Het was te denken’ lijkt mij een zuiver schrijftalige taalonzekere variant van de echte uitdrukking ‘het was te peinzen’. Allez, ‘k heb alleszins nog nooit iemand ’het was te denken’ horen uitspreken.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.