Reacties van nthn

Misschien dat het verwijderen van die -s iets te maken heeft met het uitgestorven zijn van de genitief-s/de Saksische genitief/de partitieve genitief in het Vlaams (zie ook o.m. mooi, iets ~).

De verschillende betekenissen van ‘straks’ en ‘sebiet’ worden duidelijk als ge luistert naar een Vlaams kind dat tegen zijn ouders zegt wanneer dat het nu ne keer zijn huiswerk gaat doen:
“sebiet” → NL: straks
“straks” → NL: nooit

‘Straks’ komt uit ‘strak’, dus ik vraag mij af of dat deze ‘strak’ een herinkorting is, of nooit een -s heeft gekregen.

In het Deens/Noors/Zweeds betekent ‘straks/strax’ trouwens ‘direct, onmiddellijk, zo dadelijk’, nog korterbij dan ‘sebiet’ dus.

Idem in O-Vl, dus gans Vlaanderen!

^ Het logisch gevolg daarvan is dan ook dat als er een Vlaming (AB)Nederlands spreekt, ge hem niet kunt betrouwen.

Als er een Vlaming tegen mij ABN spreekt, gaat er dan ook direct e lampken in mijne kop branden: “zijt op uw hoede”.

Niet voor niks is er verleden jaar zowel een ‘Groot Nederlands Vloekboek’ als een ‘Groot Vlaams Vloekboek’ verschenen (en dan vraag ik mij af waarom dat het niet ‘Het Grote Nederlandse Vloekboek’ is, want onverbogen adjectieven na het bepaald onzijdig lidwoord – m.n. ‘het’ – zijn on-Nederlands).
Ge hebt wel gelijk natuurlijk, bijvoorbeeld ook toen dat Filip Camerman werd geïnterviewd i.v.m. ‘Antwerps schrijven’, is het eerste waar dat Bart Peeters aan denkt om te vragen hoe dat het zou geschreven worden “gij se lelijk foorwijf”, en nog verdere vunzigheden en folklore:
https://www.youtube.com/watch?v=M8ZI5RKVMes
Het is inderdaad wellicht niet de bedoeling, maar omdat ze hun moedertaal niet meer spreken tenzij ze zeer geëmotioneerd zijn koppelen ze hun moedertaal automatisch aan opgelaaide emoties, want hoe dat ge het ook draait of keert kunt ge uw gevoelens enkel naar waarheid uitdrukken in uw moedertaal.