Reacties van nthn

Volgens het Wikipedia-artikel is een ‘pointe’ “een onverwachte wending van de plot op het eind van een verhaal” (mijn nadruk); voor mij is onverwachtheid nochtans niet noodzakelijk voor een pointe. Het artikel is geschreven door Hollanders. Op het overlegblad staat er welgeteld 1 opmerking, waarin dat der iemand aanklaagt dat een pointe niet per se onverwacht moet zijn. Die commentaar werd geplaatst door… nen Belg! Zou de Vlaamse betekenis ook verschillen van de Nederlandse, of is het artikel gewoon fout?
Bovendien schrijft voorgenoemden Belg ook: “Een pointe is gewoon datgene waar het om gaat, de ‘clou’”, en in mijn ogen zijn de ‘pointe’ en de ‘clou’ ook al altijd synoniem geweest. Niet zo volgens het SN, als ik het goed versta, daar is de clou de kern van het verhaal. Voegt gerust een nieuw lemma toe als ge mij daarin kunt bijtreden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Pointe
https://nl.wikipedia.org/wiki/Overleg:Pointe

In NL zeggen ze natuurlijk ook ‘filosofie’, maar wij zeggen hier véél minder ‘wijsbegeerte’. Ik denk dat alleen de opleidingen filosofie aan de uniefs die naam krijgen.

Ik heb het lemma aangepast naar de tegenwoordige tijd, want ze bestaan nog altijd.

Oeie, ‘6’ moet voluit natuurlijk ‘zes’ en niet ‘zeven’ zijn.

Ik heb overlaatst gemerkt dat Hollanders de ‘en’ ook weglaten bij alle naamwoorden die een hoeveelheid uitdrukken. Bij honderd en één had ik al iets over de euro’s gezegd, maar ze doen het bij alles:
bij duur/tijdstip:
5m6s → NL: vijf minuut zeven
→ VL: vijf minuten en zeven
bij lengte/afstand:
1m10 → NL: één meter tien
→ VL: ne meter en tien
enz.

Eveneens opvallend is dat ze daar in NL voor al die dingen nooit geen meervoudsvorm gebruiken.

Uit dat artikel:
“het Engels, wat een minder transparant telsysteem heeft”
Het Engels wat? Dat is plat Hollands dialect en moet toch “het Engels dat” zijn zenne, zelfs in het ABN, nog eentje voor Hollandismen in Vlaanderen dus. Als ze zo tegen ‘dat’ zijn, kunnen ze ook nog altijd ‘hetgeen’ of ‘hetwelk’ gebruiken, woorden die eveneens perfect normaal klinken in het Vlaams, maar die niet meer door de Hollanders gebruikt worden en dus de stempel ‘formeel’/‘archaïsch’ krijgen.

Ook nog een opmerking op dat artikel: ze zeggen dat Welsh transparant is tegenover het ontransparant Engels, en geven als voorbeeld het getal 92, dat in het modern Welsh ‘naw deg dau’ is. Wat denken ze dat ‘nine ty two’ dan juist is? De meeste Scandinavische dialecten gebruiken overigens hetzelfde systeem, weliswaar met (vooral in Noorwegen) enkele uitzondering die nog gelijk ons ‘twee en tnegentig’ zeggen. Waar denken ze overigens dat het modern Welsh de inspiratie voor die telvolgorde gehaald heeft?