Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
fansy, van die eerste regel heb ik toch nog nooit gehoord, zenne, staat dat ievers in de ANS? Betrekkelijke voornaamwoorden verwijzen bij mijn weten toch altijd naar het voorgaande, en niet naar iets dat nog moet komen.
Ge doet mij als Oost-Vlaming wel uit mijn krammen schieten met een uitspraak dat ‘dat’ als omnipotent betrekkelijk voornaamwoord ‘kromme taal’ is. Als ge bedoelt dat het krom Nederlands is, dan ga ik natuurlijk akkoord, maar anderzijds moet ge u wel realiseren dat het niet wij, maar de Hollanders zijn (altijd waren, altijd zullen zijn) die beslissen wat al dan niet correct Nederlands is. ‘Hun’ als onderwerpsvorm is binnen een dik decennium volledig correct Standaardnederlands, net zoals pakweg de onderwerpsvorm ‘u’ (van onze voorwerpsvorm ‘u’) dat is. Alle Nederlanders zeggen het ondertussen, alleen denken sommigen nog van niet (de Nederlandse taalkundige Jan Stroop heeft het onderzocht, en zelfs de allergrootste taalverbeteraars gebruiken onbewust ‘hun’ als onderwerp). Het is ook wel in zekere zin elegant, aangezien het blijkbaar een gebrek in de taal verhelpt, een beetje gelijk hoe dan me wulder een onderscheid maken tussen vrouwelijke personen en voorwerpen in zinnen gelijk “Ik heb haar daar gezet” (bv. een boeleken) vs. “Ik heb ze daar gezet” (bv. een tas), en “Ik heb hun daar gezet” (bv. een aantal boelekes) vs. “Ik heb ze daar gezet” (bv. een aantal tassen). Nu, als ge die boelekes totaal niet kent, kunt ge ook “Ik heb ze daar gezet”, of enkelvoudig zelfs “Ik heb het daar gezet” zeggen.
De woordspeling hier werkt eigenlijk enkel omdat de ‘h’ in de Vlaamse uitspraak wegvalt.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.