Reacties van nthn

Spijts dat al het taalgebruik, de locaties en zelfs de verhaallijnen van Suske en Wiske vernederlandst zijn, herkent een Nederlander het toch meteen als exotisch Vlaams. Eén en dezelfde cultuur, ja mijn oren. Speciaal dat ge dat argument van die vermeende gedeelde cultuur eigenlijk bijna alleen maar uit integrationistische Vlaamse monden hoort – de Nederlanders weten wel beter.

Ze linkten daar door naar deze site, waarvan ik er nog een aantal heb kunnen toevoegen:
https://newsmonkey.be/23-woorden-die-we-blijkbaar-al-heel-ons-leven-verkeerd-uitspreken/

Alleen de laatste drie (bruschetta, gnocchi en chorizo) heb ik gelaten, want bij mijn weten spreken ze die in Nederland op een vernederlandste manier uit zoals wij ze vervlaamsen. Dat ge ‘broesjetta’, ‘gnotji’ en ‘chori(d)zo’ op zijn Italiaans of Spaans zou moeten uitspreken (‘broesketta’, ‘njokki’ en ‘tjoriso’) omdat ze uit die talen afkomstig zijn is dikke zever. We zeggen toch ook niet ‘el djebr’ tegen algebra of ‘eesfènoazj’ tegen spinazie? Bovendien: de uitspraak van een taal verandert constant; moest ge omstreeks 1600 aan een doorsnee Italiaan gevrogen hebben om ‘bruschetta’ en ‘gnocchi’ uit te spreken, zou dat heel anders geklonken hebben vergeleken met de Standaarditaliaanse uitspraak van vandaag. Op welk punt zou ge dan moeten bepalen “oké, dat is de correcte uitspraak, al dat voordien kwam is niet goed en al dat hierna komt nemen we ook niet over”? Tegen 2100 spreken ze dat misschien uit gelijk ‘biscuit’, ‘gnoe’ en ‘John Rice’, is dat dan de correcte uitspraak voor die woorden in onze streken of blijft de zogenaamd correcte uitspraak dan die van de Italianen van een eeuw voordien?

Ha, schoon! Door ‘pief poef paf’ schiet ‘blad steen schaar’ mij ook juist te binnen.

https://www.youtube.com/watch?v=TBMJ_6X3P1I

Samengevat: ‘de tafel zetten’ is historisch accurater omdat de tafel letterlijk gezet werd, maar uit taalonderdanigheid moeten we toch ‘de tafel dekken’ zeggen.

Is het niet eerder iets gelijk ‘mjeil’ ipv ‘mie-jijl’? Het lijkt mij straf dat het zodanig zwaar zou afwijken van de normale (lokale) uitspraak van de zware e in mèèrel.