Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Ja, een kwartje dat ken ik wel. Maar een pet van een kwartje? Moest ik dat letterlijk in een VL uitdrukking vertalen: zo simpel als een klak op een frank.
Een klak op een halve frank, dat is wel duidelijk: op die koperen muntjes stond de beeltenis van een mijnwerker met een helm op, dus van een helm een klak maken is heel simpel.
LG, en ziet ge uzelf dan als een stoomtrein (overigens mannelijk)? Toet-toet. Uw psychiater zal er graag Freud nog eens op naslagen…
P.S. Hoe simpel is een pet van een kwartje? Ik kan me daar namelijk niks bij voorstellen omdat ik dat niet ken.
Taalmail 510 keurt vervoegen af, want ‘Werkwoorden kun je vervoegen, mensen niet’. Se, dat is weer zo’n argument van keskesschiet. Ze gebruiken dat als het hun uitkomt, want het kan evengoed tegen SN woorden gebruikt worden:
Het boek leest als een trein.
Fout: mensen kunnen lezen, boeken niet.
Ik heb dat voorbeeld al eens gebruikt tegen het onnozel argument dat een boek niet kan noemen maar wel kan genoemd worden: Hoe noemt dat boek dat leest als een trein? Ze mogen het eens komen uitleggen.
Goed gezien: een plat boeleke, een pasgeborene, wordt dikwijls ‘een klein’. Later, als het kind groter is, krijgt het ahw pas een geslacht:
De kleine van Gerda…
Die klein van Gerda…
Alhoewel dat ik denk dat het ook dikwijls gemixt wordt:
Ze hebben ne kleine gekregen (een kindje gekregen).
zie ook klein mannen
Voor mijn part is dat goed, maar ik laat het aan fansy over…
Anderzijds is een dubbel geslacht dikwijls regionaal bepaald. Maar ge hebt gelijk: des te specifieker de info, des te beter.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.