Recente reacties

antimacassarkies = antimakassar
een gehaakt lapje dat over een zetel of stoel wordt gehangen?

Ge kunt dat aanpassen als het u goed dunkt. Ik heb zelf gene permenant, alleen een scheiding.

Mijn grootmoeder (Lier) zei vroeger ook ‘gedome’ ipv ‘gedomme’.

leegaard

In de zunne en uit de wind, ’t is daar dat men de leegaard (luiaard) vindt.

Nog in WVL: rostepenne voor roodharige.

De Strangers schrijven het misschein wel met 1, maar ik denk dat 2 logischer is. Zie bv. godverdomme, tedomme, …

google >4.000 voor ‘gedomme’

SN?

staat ongemarkeerd in VD online:
ongunstig beoordelen
•iets afdoen als onzin, als een fabeltje, als een bevlieging •een gebeurtenis afdoen als een incidenteen gebeurtenis voorstellen als onbelangrijk

Op de avond en op de noen gaat de luiaard nog wat doen

Hagelands spreekwoord

roste

in WVL (sommige delen althans) zegt men ‘rost en roste’.

Hij heeft rost haar en zijn zus is even roste.

ook Leiestreek- Roeselare: ’t Is mezinke waar (uitgesproken mezienke)

rös, rössing (uitgesproken met zeer korte ö)

idd ‘ver heen zijn’ is te vergelijken met ‘ver dood zijn’. het kan ook betekenen dat iemand bijna doordraait (zot is):
Kempen: Dien is toch wijd henne: dien is goed zot, die mankeert wel.
Wordt ook gezegd van iemand die heel vermoeid is.

/.ewèch/ en /.egaa/ voor eweg en agauw zijn misschien verbasteringen voor “al” weg en “al” gauw:

Eweg bestaat op zichzelf en is een afgeleide van ‘away’. Het is geen verbastering van al+weg maar betekent ‘op weg’
Aweg daarentegen: Uit a- en weg. Mnl. awech.
= Verkeerde of onbegaanbare weg. Na de 16de e. nog enkele malen in zndl. litteraire taal aangetroffen.

A op zich is een verouderd voorvoegsel, thans alleen nog over in het bnw. amechtig en oubollig, verbastering van abolgig (WNT).
Agauw komt van algauw = bijw. uit al + gauw: versterking van gauw. In het Zuiden (TUERL.; CORN.-VERVL.; JOOS 1900-1904; TEIRL.).
Zeer gewoon is al in den zin van reeds ook in verbinding met andere bijwoorden van tijd, als b. v.: al aanstonds, al dadelijk, al haast, al lang, al ras, al spoedig, al terstond, al voorloopig, al vroeg. Het maakt met elk van die woorden eene vaste en eigenaardige zegswijze uit. In een paar zulke uitdrukkingen is al met het woord zelf, door wijziging der beteekenis, tot eene eenheid samengesmolten, en wordt nu aaneen geschreven, t.w. in Aldra en Alvast.
Al < Ook in den vorm alle. Behalve in zndl. dialecten (zie de idiotica) ook in het Oosten van N.-Nederl. bekend (GALLÉE). (WNT)

Grytolle, alles staat bij het lemma ‘eweg’ uitgelegd, ook in de reactei bij het trefwoord.

Ik dacht maar aan het voorbeeld van punt 5: ‘ver heen zijn’ en het voorbeeld uit het lemma ‘ver(re) dood zijn’. Maar ik ben t’ akkoord dat er zeker VL toepassingen van ‘ver’ zijn:

Is ’t hier ver gedaan, ja? (Is het hier bijna gedaan? Aanmaning om te stoppen.)

VD online vermeldt ‘gewestelijk’.
Hoe gewestelijk is ‘weg zijn’ dan wel:

Bornem: moeder en dochter. Kom we zijn weg, doet uw jas aan.
Brussel: Nog ene en we zijn weg!
Mijn Limburgse leerkracht: Zijn we weg?
Mijn Gentse vriendin: Kom, we zijn weg.

ja want ik heb eerst getest met ~ en dat ging nog niet. Dus heb ik de + tekens weggehaald.

hij mag

Antwerpen: ik mag en hij mag, gij meugt en gijlie meugt, wij meugen en zijlie meugen. 1001 manieren om dit uit te spreken.

De betekenis van punt 5 en 8 (afstand gerelateerd) ligt toch ver buiten de betekenis uit het lemma (kwantiteit) en is moeilijk te vergelijken. De ‘ver’ in de bovenstaande punten kan men geenszins vervangen voor ‘bijna’.

Kastanjeoog, het ww meugen voor lusten, mag in het VW. Gans Vlaanderen volgens mij.
In de Prov. Antwerpen is de 1ste pers. enk. ik mag ipv ik meuge. Voor de rest van de vervoegingen blijft alles hetzelfste. Nog regio’s?