Reacties van nthn

Een van de opvallendste in Vlaamse media en literatuur is altijd ‘schoon’ (in de betekenis ‘proper’), en daarbij ‘schoonmaken’, ‘operatie schone handen’, enz. Niemand zegt dat, stopt nu toch ne keer met dat te schrijven! Ik citeer de Taalunie:

“Ja, proper in de betekenis ‘rein, niet vuil’ is standaardtaal in België. Standaardtaal in het hele taalgebied is een schone zakdoek, maar dat is minder gebruikelijk in België dan in Nederland.”

(De bijkomende bemerking hierbij is natuurlijk: als ‘schoon’ in de betekenis ‘proper’ minder gebruikelijk is in België dan in Nederland, en ‘proper’ standaardtaal in België is voor de Hollandse verbastering van ‘schoon’, hoe kan die verbastering dan überhaupt ‘standaardtaal in het hele taalgebied’ zijn?)

Kinderboeken (vooral die voor de jongsten) staan ook boordevol hollandismen, ondanks het feit dat zeer veel kinderboeken eigenlijk door Vlaamse auteurs worden geschreven. Het voorbeeldje over ‘poepen’ onder de link ‘Info’ hierbovenaan is nog altijd treffend actueel.

Nog eentje tegengekomen: in NL zeggen ze blijkbaar (ook) dat iets ‘in’ de vensterbank staat. Hoe kan dat nu?

Hmm, die laatste zin daar:

“Te is overigens niet altijd te vervangen door in; zo is op het best in ‘We komen nu aan op (station) Den Haag Centraal.’”

1) Ze zeggen dat ‘te’ niet altijd te vervangen is door ‘in’, maar als voorbeeld geven ze dan iets waarvan ze zeggen dat ‘op’ in die situatie “het best” is, wat suggereert dat ‘in’ daar, hoewel ongewoon, toch mogelijk is.
2) Ik denk dat dat voorbeeld hoe dan ook niet klopt in het Vlaams: met de trein komt ge aan ‘in’ Den Haag, niet ‘bovenop’ Den Haag.

Is die ‘overgeschreven’ van LeGrognard een vergissing, of maken ze in NL geen onderscheid tussen het voltooid deelwoord van overschrijven (klemtoon op ‘over’) vs. overschrijven (klemtoon op ‘schrijven’)?

Ik heb ondertussen al zodanig veel keren ‘te Amsterdam’, ‘te Leiden’, ‘te Groningen’ enz. gelezen in Nederlandse bronnen, dat ik vermoed dat dit eigenlijk niet Vlaams is, of toch al héél lang niet meer, want die bronnen overspannen een tijd van eind 16e eeuw tot nu (voordien weet ik het niet, maar waarschijnlijk is het nog een stuk ouder). Ge moet in uw zoekmachien maar eender welke Hollandse stadsnaam intikken met ‘te’ dervoor, en hupla, miljoenen resultaten.

Het enige dat ik mij wel kan voorstellen is dat ze dat in Holland enkel als schrijftalig woord gebruiken, maar gesproken altijd ‘in’ zeggen, terwijl dat ‘te’ hier nog door velen in de mond wordt genomen – hoewel dat het hier toch ook zijn pluimen begint te verliezen. (De reden lijkt mij enerzijds dat het iet of wat overbodig is, en anderzijds zal de eeuwige regelnichterij van de taalverbeteraars ook wel haren invloed hebben uitgeoefend.)