Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Dit is gewoon een dialectspelling van het ABN opkalefateren, het is bijlange geen Vlaams woord. Het grootste verschil zit hem in de ‘ip’ (doffe i), die in West-Vlaanderen afwisselend voorkomt met ‘up’ (doffe u), waar de rest ‘op’ zegt. Daarnaast is de ‘ka’ in het Hollands met een lange a (het is nochtans een verbastering van ‘kalfateren’, op zijn beurt geleend van het Frans ‘calfater’, alle twee met een korte a), in het Vlaams gewoon met een korte. Zie ook Vlaamse uitspraak.
Dat is de plint van in ’t turnen! Ze mochten dat er wel bij zetten, want garanti hebben enkele Nederlanders daardoor in een Belgische meubelwinkel al achter een plint weest te vragen.
Die klemtoon op de derde laatste lettergreep in woorden op –polis in het ABN stoot mij altijd tegen de borst. Dat is een Griekse klemtoon, veel onnatuurlijker wordt het niet voor ons Germaanstaligen, die de klemtoon al meer dan twee millennia op de stam van het woord leggen. Waarom het in het ABN dan wel bv. Alexander en niet Alexander is? Euh…
Bij gebrek aan duidelijkheid of verduidelijking veronderstel ik dat die ‘jun’ een fonetische spelling van ‘eên’ (met scherplange e) moet voorstellen. Een en hetzelfde, eveneens, ik veronderstel toch dat het wel iets in diene stijl gaat zijn.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
