Reacties van Diederik

Gry:
Oorspronkelijk ontstaan in Antwerpen (tussen de twee wereldoorlogen? of die periode) maar ondertussen blijkbaar ook al in Lier opgedoken dus vermoedelijk ook in de rest van de provincie wel expansief.

Mijn jongste zuster heb ik het zelfs al foutievelijk in de voorwerpsvorm horen gebruiken: Dat is van zun.

Ik zou verwachten dat de ji wordt uitgesproken gelijk West-Vlamingen ze uitspreken in andere woorden met ji waar het ABN een ee heeft; gelijk jit (heet, warm), vrjid (wreed), bjist (beest) enz.

Naar mijn gevoel is het een soort ultra-kort verkorte versie van de langere ieë-tweeklank die deze woorden in de meeste Oostvlaamse en Brabantse/Antwerpse dialecten hebben. Maar ofdat dat een goed genoege uitleg is om te snappen wat ik bedoel weet ik ook niet.

letterlijk ‘de keet’?

Ik vind het vreselijk! Al dat ‘gemadam’…

Ik heb niks tegen het Vlaams woord madam uiteraard, maar dat wilt “mevrouw” zeggen.
Ge zegt toch ook niet “Eva Brems is een toffe mevrouw”?
Maar een toffe vrouw, een tof mieke of bieke, een tof maske, weet ik veel. Maar toffe madam klinkt mij nogal schijterig in de oren.

Gigi: dat is maar e spellingsprobleem natuurlijk. De klank is natuurlijk gewoon de platte oa/ao-klank gelijk wij in Antwerpen ook gebruiken in bijv. maken/moake, vaak/voak enz.

Of ge die nu oam of aom schrijft is puur willekeurig en dus geeneen van de twee is echt ‘just’ ;) Ik ken mensen die in hun dialect ‘gaan’ als ‘goan’ schrijven en die het ‘gaon’ schrijven.

Maar ivm regio Maasland:
“oam/aom” is eigenlijk alleen gebruikelijk aan de Nederlands-Limburgse kant van de Maas. Bij mijn weten zeggen ze in Belgs Limburg oajem, in 2 lettergrepen en dus niet samengetrokken.
In Maastricht, en tegen de Brabantse provincies VLBR en ANT aan zullen ze dan eerder oasem zeggen.