droogstoppel

droogstoppel

(de ~, (m.), ~s)

- persoon die steeds doodernstig is
- die niet kan lachen met een mop

Van Dale 2013 online:
(1860) naar Batavus Droogstoppel, figuur uit Multatuli’s Max Havelaar
1. saai, vervelend mens
2. iem. zonder enig hoger streven of idealistische neigingen, dor, prozaïsch mens

Woordenboek der Nederlandsche Taal:
Droogstoppel, iemand zonder eenig gevoel voor het ideale of ook voor de genoegens des levens. Het woord is ontleend aan den naam van een persoon uit MULTATULI, Max Havelaar (1860).
Ik acht het laf en onbillijk, om een paar droogstoppels van mijne kennis, alle Nederlandsche kooplui zwavelstokken te noemen, Los en Vast 2, 97.
Hierbij weder de afl. Droogstoppelig (”Wil men ten minste zelf niet putluttig, droogstoppelig of preutsch worden,” V. MAURIK, Tòtòk 367).

Iedereen was aan het lachen met de mop maar die droogstoppel bleef er doodernstig bij.

---

Standaardnederlands, toch?

Ja, Multatuli heeft er zelfs een van zijn personages op gecast: Batavus Droogstoppel. (Tenzij hij dat in Brussel zou opgepikt hebben, want daar heeft hij een tijd verbleven)

Merkwaardig hoe zo’n Hollands (roman)woord is blijven hangen in VL, daar het in NL allang vervangen is door ‘droogkloot’.

1) Blikken dominee 2) Droge 3) Droogpruim 4) Droogzak 5) Figuur uit de Max Havelaar 6) Persoonsbenaming 7) Romanfiguur uit de Max Havelaar 8) Saai en vervelend mens 9) Saai iemand 10) Sikkeneurig mens 11) Saai mens 12) Saaie man (mijnwoordenboek.nl)

Hits op google zijn quasi gelijk:
BE: 884 en NL: 891