Reacties van Georges Grootjans

Ik heb deze label er voor de volledigheid maar aan toegevoegd omdat hij dikwijls overlapt met Belgisch-Nederlands.

Ik heb mijn stelling al dikwijls verdedigd: De manier waarop Vlamingen eten en wonen hangt samen met de manier waarop zij spreken. (Het Verkavelingsvlaams van van Istendael legt ook dat verband tussen wonen en taal.) Is het dan toevallig dat de ontwerper van het Vlaams Woordenboek ons ook komt te vertellen hoe ge op de juiste manier frieten moet bakken?

http://anthony.liekens.net/index.php/Koken/FrietenBakken

Die doezeman deed me denken aan ‘zwarte does’.
Bv. een kind dat na het spelen binnenkomt: ‘Gij se zwarten does. Pakt een washandje en ga door uw gezicht, ge komt precies van de koolmijn terug zo!’
Die does blijkt een soort poedelhond te zijn. Edoch, ‘zwarte does’ meer in .NL dan .BE

Misschien komt doezeman ook van die does. (Doezeman is blijkbaar een naam in NL, dus moeilijk te googelen.)

Jaja, fansy, dat klopt als een bus. Ik vind nu toch een googlement:

“Ten slotte zijn er heel eigen en individuele persoonlijkheidsdelen die je een eigen naam kunt geven, bijvoorbeeld Kleine Anna, Bange Pietje of Brute Kees, …”
uit een boek over burn-outs door A.Rumke, een … Nederlander.

Ik heb alleen bruttekee onthouden. Waarschijnlijk omdat dat meestal met mijn zuster te maken had. Voor de bruttekees die naar mijn kop geslingerd werd zal ik selectief doof geweest zijn waarschijnlijk ;) Nee, ik ga het toch eens uitpluizen se. Wat in ieder geval is, is dat ik er nooit een naam in gehoord heb. Het was één woord: brutteké.

Merci voor het opzoeken.

Uwen uitleg zou wel eens kunnen, fansy. ‘En mijn zuster die heet Kee’ is een zin uit dat liedje ‘En ik ben met Catootje naar de botermarkt gegaan…’.
Het woord heb ik letterlijk uit mijn moedertaal, m.a.w. ik hoor het ons moeder zeggen… En die is origineel van de grenskanten.
’t Probleem is dat ik in welke spelling ook niks op google vindt. Brute pech!