boeksheiring

boeksheiring

(de ~ (m.), ~en)

bakharing

variant boeksering

Kempen: bokshennik
Mechelen: boekstring

vergelijk boesterink

Woordenboek der Nederlandsche Taal: Bokharing, Bok(s)hering enz.
Hetzelfde als Bokking (…)
‘Bocks-horinck, bocks-harinck, buckingh, bocking’, Kiliaan (1599).

405

Is haring ni m.?

http://www.google.se/#sclient=psy&hl=sv&site=&source=hp&q=%22%C3%AAring%22+site:aentwaerps.be&aq=f&aqi=&aql=&oq=&pbx=1&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.&fp=7e22a94d3308ac99&biw=1920&bih=958

Wie heeft dat nu vr. gemaakt? En welk slimmeke heeft daar nu overgelezen? ;)
Haring: m. natuurlijk, in Antw. toch.

oeps :d

Uhm Grümolleke, ge waard percies nog ni goe waker toen da ge da schreefd ;)

schreefd? ik hoor toch geen d, of is dat heel lang geleden?

het tweede ;) “officieel” is het in geschreven vorm ‘ge liept’, ‘gij reedt’, ‘ge schreeft’ en ‘gij hielpt’. Die hoorde nimeer, maar in de inversie komt ze nog trug, hielpte gij, schreefde gij enz.

In sommige werkwoorden, vooral die met verleden tijd op a – aa, hoort ge ze nog wel dikwijls: ge zaagt/ge zogt (jij zag; niet van het ww ‘zagen’), ge kwaamt/kwomt, zijn m.i. beter Vlaams dan “ge kwam” of “ge zag” ook al hoorde dat in tussentaal meestal.

Ook bij een aantal werkwoorden die niet met a/aa zijn vind ik het ook niet raar klinken: ge kreegt of ge kree (vgl. ge moogt of ge moo (meugt, meu), ge krijgt of ge krij)
Eventueel ook nog “ge zot” (=ge zaat-t) of ge zat.

Ha, zo zit dat.
Gij hielpt komt me nog bekend voor, uitgesproken vóór een klinker: gij hielepter altijd (een h in dit geval, gij hielpt haar).
Zogt, kwomt, zot en de inversie ken ik natuurlijk ook nog.

In het stripalbum van Suske en Wiske ‘Het Bevroren Vuur’ (1952) speelt er een personage in en die noemt “Kapitein Boesterink”. De naam verwijst naar het Vlaamse dialectwoord voor bakharing.

bij ons is dat een droge haring