braderie

braderie

(znw: (v), ~ën)

een openluchtmarkt met kraampjes, somtijds als onderdeel van een kermis of een streekfestival, eventueel gecombineerd met een rommelmarkt

ook: braderij

297

Soms ook in NL.

Die braderij is de VL vorm van braderie die de NL vorm van het FR braderie is die van het NL braderij (braden) komt. En zo zijn we weer thuis.

De spelling en de verschillende uitspraken zijn door de eeuwen heen nogal dooreengeslagen. In feite ging het oorspronkelijk om een ‘braderye’, waarvan de ‘y’ als een korte i wordt uitgesproken. In West-Vlaanderen is de uitspraak van die ‘y’ nooit gediftongeerd, en dus altijd een korte i gebleven. Daarbuiten is de uitspraak gediftongeerd en zeer rap identiek geworden aan de ‘ei’, en in de zuidelijke Nederlanden in het Oost-Vlaams en (bijgevolg) in de algemene omgangstaal ondertussen al een aantal honderd jaar gehermonoftongeerd tot de ‘ij’-klank waarvan vrijwel alle Vlamingen geloven dat hij AN is. Het vrouwelijk achtervoegsel –e is buiten het West-Vlaams en westelijk Oost-Vlaams systematisch verdwenen, en de ‘braderye’ heeft haar achtervoegsel zelfs daar niet kunnen behouden.

In een enorm deel van de lage landen is de lange ‘ie’ in de uitspraak maar niet in het geschrift kort geworden (tenzij vóór een ‘r’) en is de korte ‘i’-klank (doorgaans) dof geworden (1), waardoor de spelling ‘braderie’ is ontstaan of minstens een duwtje in de rug heeft gegeven aan de geïmporteerde Franse spelling, maar de enige correcte spelling, zowel op vlak van de etymologie als van de uitspraak, is – in Vlaanderen – ‘braderij’. Als ge ‘braderij’ nog altijd met het achtervoegsel –e uitspreekt, kunt ge eventueel ook braderië schrijven.

(1) In West-Vlaanderen zijn beide veranderingen weliswaar maar gedeeltelijk doorgedrongen.