pinkelen

pinkelen

(ww. pinkelde, gepinkeld)

blinken, schitteren, stralen

255

Staat ongemarkeerd in VD. Ik vrees SN, maar noorderbuur LG moet zijn gedacht maar eens zeggen.

pinkelen

Heel goed gekend in de regio Leiestreek
bv: mijn verlovingsring pinkelt nog altijd.
opgelet,de baan ligt glad,zie ze pinkelen.

Pinkelen voor twinkelen in NL, het zou kunnen ik herken het zelf niet. Verouderd of regionaal denk ik. Wel wordt het in oost-Limburg gebruikt voor plassen.

Verder:Pinkelen
Uit `De lagere vaktalen: Diamantbewerking` 1914 ’t maken van bezeelen en paviljoenen aan achtkantjes.
Gevonden op http://www.dbnl.org/tekst/ginn001hand02_01/ginn001hand02_01_0009.php

PINKELEN
1) Flakkeren 2) Flonkeren 3) Pinken 4) Schitteren 5) Tintelen 6) Turen 7) Twinkelen
Gevonden op http://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/PINKELEN/1

pinkelen > Duits: pinkeln: plassen

WNT: PINKEL:
1) pinkel(en) znw: pink(en) > gewestelijk: Vlaanderen
2) houten tapje of spie > West-Vlaams

PINKELEN: WW. van PINKEN
1) ww. van pinken: en zeker jongensspel (Holl., VL, Limb.): zie JANSSENS, Kindersp. u. Vl. België 2, 216 volg.
2) met de ogen pinken, lonken
3) Een flikkerend licht uitstralen, flikkeren, flonkeren, glinsteren, hetzij uit zich zelf, hetzij omdat er het zonlicht op valt.
De blijdschap pinkelt in zijne oogen, DE BO (1873).
In ’t bijzonder gezegd van sterren en lichtjes.
Van dranken/ Parelen, vonkelen (Zuidafrikaans: fonkelwijn = champagne)
De champagne-wijn pinkelt in de glazen, DE BO (1873).
Oud bier dat pinkelt. DE BO (1873).
4) Prikkelen, tintelen, een prikkend of stekend gevoel geven.
Mijn vingers pinkelden van de koude, DE BO (1873).
Dat gewonde lid pinkelt van ’t zeer, DE BO (1873).

WW van PINGELEN:
Wateren, zijn water loozen.
Peuteren op fijn naaiwerk;
Dingen op den prijs van iets: afpingelen