aanhangen, er ~

aanhangen, er ~

(uitdr.)

foert, oprotten

zie ook: boom, den hoogsten ~ in kunnen, gat, ge kunt mijn ~ kussen, vaart, springt in de ~

446

Ik zen weg, ook: Ik zenne weg.
Zijn er nog andere voorbeelden waar ‘zenne’ gebruikt wordt? En vanwaar komt dat?

Modern Vlaams: ik zen eweg: vertaling: ik ben op weg

MNW: enweg, enwech – EWEG, WEI, W(E)IG
bw. en tusschenw., zelden ook bnw.
Oorspr. ontstaan uit de kopp. van het mnl. voorz. en ‘in, op’ en den vierden of derden nv. van weg (I)
> mnl. enwech, enwege, waarnaast ook ewech, ewege; vgl. mnd. enwech, enwege(n), mhd. in wec, enwec, enwege; oeng. aweg, onweg, neng. away; ofri. awei.
Reeds in het mnl. ontwikkelde e(n)wech ‘op weg’ (d.i. ‘van hier, voort’) zich tot het bijw. wech, vgl. mnd. wech, hd. weg; fri. wei.
Als grondvorm voor den eert. en thans gewest., met name in Vl.-België en vooral in de verb. wei en(de) weder geattesteerden vorm wei moet men wege aannemen; zie verder Mnl. W. 9, 2051, DE BO ¹⁸⁷³ en vgl. verder SCHÖNFELD? § 64 en b.v. den hierboven genoemden fri. vorm. Het eveneens eert. en thans gewest., vooral in Vl.-België maar ook elders wel voorkomende (zie b.v. ENDEPOLS ¹⁹⁵⁵) eweg, dat ook in samengest. woorden nog wordt gebezigd, herinnert aan de oorspr. herkomst.
Een spelling (e)weeg werd tot slot uitsl. gewest. in Vl.-België aangetroffen (TEIRL. ¹⁹²²), terwijl een nevenvorm wig, eert. geattesteerd in LAMBRECHT, Naembouck ¹⁵⁶², thans, evenals het minder gebruikelijke weig, gewest. nog in Zeel. voorkomt (zie GHIJSEN ¹⁹⁶⁴).

Ha, fansy, goed gezocht en gevonden.
’t Is eigenlijk logisch dat die e bij weg hoort en niet bij zen:
dus: ik zen eweg en niet ik zenne weg, zoals ik – loemperik -schreef.
Ge kunt ook zeggen: hij is eweg, we zen eweg, …
Ge kunt zelfs kortaf vragen aan iemand die bv van zijn stoel rechtstaat: Eweg? (zijt ge weg? zijde weg?)

en zwieren

De uitdrukking wordt nog versterkt door te zeggen: “Hij kan er eens aanhangen en zwieren.”