sweerskanten

sweerskanten

(uitdrukking)

aan beide kanten; langs weerskanten

337

Dit is een inetressante. Weerskanten is SN maar moet met van of aan gebruikt worden.
Wij zeggen langs weerskanten. Dus de ‘s in het voorbeeld ’lang’sweerskanten’ hoort eigenlijk bij de langs.
Mijn reflex zou zijn, maak van het lemma ‘langs weerskanten’. Maar ondertussen wordt die langs wel eens vervangen door aan of van en zeggen we ook ‘het verkeer kwam van sweerskanten’. Dus daar staat die s er ook (nog?). ‘De pannenkoeken moeten aan sweerskanten gebakken worden’.
Of is er een andere theorie?

Mijn theorie:

is dat ‘sweerskanten’ afkomstig is van ‘des weerskanten’. Een vervoming/samenvoeging zoals bij: ‘smorgens. Alleen dát heeft ingang gevonden in de standaard spreek én schrijftaal. ’sweerskanten’ wordt in SN wel af en toe gebruikt maar is geen ‘norm’. Er zijn immers ‘alternatieven’ nl.: van/langs beide kanten/zijden, van/langs twee kanten, uit/van beide richtingen. Onze Diederik en Grytolle moeten hun onmetelijke wijsheid hier maar eens over laten gaan. Mijn optie is ‘sweerskanten’ volledig te erkennen als ouder Nederlands en Vlaams. En dus ‘ein plaetsjke’ te gunnen in het VW. LG

Ik denk dat uw theorie alleszins beter is dan de mijne. En ik ben ook ’t akkoord dat het lemma in het VW moet staan.

het is langs, aan, van, uit, op,… sweerskanten.
Het is idd ‘des weerskanten.’