Recente reacties

(dans) le meilleur des mondes (possibles) geeft heel veel fr-hits. Het lijkt voor de hand dat door VL dit rechtstreeks in het Vlaams is overgenomen. In NL is die traditie eind 19e eeuw verdwenen.
Nederlanders zeggen nu dingen als: ‘dat is niet mijn kopje thee’ (not my cup of tea)

“Roer niet” is de gebiedende wijs van “roeren”; de gebiedende wijs van “zich niet roeren” is “roer u niet”, iets wat in de A. Kempen nogal gebruikt wordt (werd?) met als uitspraak /ruurdenie/

Weinig gebruikte uitdrukking, maar toch meer in VL dan NL. Niet typisch Vlaams idd.

Vlaams?

“In de beste der werelden” verwijst naar de zinsnede “Tout est possible dans le meilleur des mondes possibles” die door Voltaire in zijn roman Candide gebruikt wordt om de draak te steken met de theorieën van Leibnitz.
Het is een bekende frase uit de wereldliteratuur. Is dit nu typisch Vlaams?

klemtoon

op – door,

op de door

Waar ligt de klemtoon bij ‘binnendoor’?

in WVL zeggen we “ol binn, een binnenweg of weug” als we een rustiger weg bedoelen.

volgens mij is dit eerder een geval van smaad aan een lexicograaf in functie

Tiens, behoudsgezind staat ongemarkeerd in VD. Behoudingsgezind niet.

En ik sleep u voor de rechter wegens laster en eerroof! Mijne goeie naam (ahum!) zo door ’t slijk halen…

Ik bel mijn advocaat!

Flet en kerreven zijn uiteraard niet de juiste uitspraak. Wie dat zo uitspreekt, verwart het foneem /?/ met het foneem /æ/. Voor een Engels oor zijn dat twee zeer verschillende klanken: ‘pet’ en ‘pat’, ‘bed’ en ‘bad’, ‘kettle’ en ‘cattle’ klinken fundamenteel verschillend. Oftewel vernederlandst/vervlaamst ge een woord consequent, oftewel bezigt ge de oorspronkelijke fonemen, als ge ze beheerst. Maar niet iets ertussenin.
Ik begrijp ook niet weshalve Nederlanders iets ‘plennen’ in stede van ‘plannen’. Een plan is helemaal geen Engels. Duitsers zeggen ook gewoon ‘Plan’ (/pla:n/), niet ‘Plänn’ of zoiets.

Der Plan was trouwens een newwavegroepke:
http://www.youtube.com/watch?v=HAFPAIkXPYw

Jamaar, het is geen Duits meer. Woorden worden uit een andere taal overgenomen en dan gaan die een eigen leven leiden. Ik spreek het zelf meer uit in den trant van schesserij. Spelling volgt altijd wat trager dan uitspraak: we schrijven kiebord nog altijd als het Engelse keyboard.
Trouwens zijn er nog altijd taalverbeteraars die ook nog aan de uitspraak van geïmporteerde woorden vasthouden. Ze zeggen bijvoorbeeld dat de NL uitspraak ‘flet’ voor flat beter de Engelse oorsprong van het woord zou weergeven. Daar moet ge dan toch eens heel goed mee lachen. Onze Vlaamse uitspraak flat ligt daar veel dichter tegen volgens mij. Het is dan ook straf dat er veel radio- en tv-journalisten ook gaan fletten, tremmen en cerrevennen tegen het taalgebruik van elke andere Vlaming (en Engelsman) in. Daar krijg ik nu eens de scheiserei van se :)

De juiste spelling hiervoor is eigenlijk Scheißerei, met een ß.
Op de bovenstaande manier gespeld zou een Duitser het met een z-klank uitspreken, ongeveer ‘sjaaizeraai’. Tenware dat men het in Antwerpen ook zo uitspreekt?

De juridische invulling blijkbaar niet, LG.
Volgens die thesis (http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/060/789/RUG01-002060789_2013_0001_AC.pdf) is hetgeen bij ons juridisch een minnelijke schikking is, in NL een transactie (of http://nl.wikipedia.org/wiki/Strafbeschikking#Verschil_tussenstrafbeschikking alhoewel er volgens wikidinges tussen die twee ook nog een nuance is http://nl.wikipedia.org/wiki/Strafbeschikking#Verschil_tussen_strafbeschikking_en_transactie).
Maar akkoord dat in het gewoon taalgebruik minnelijke schikking ook kan slagen op een soort onderlinge regeling teneinde iets te beslechten.

Op die manier, LG, maar dat is niet wat ge bij een etymologie normaal verstaat onder “van” :)

van = ontlening uit
naar = naar het voorbeeld van

Er zijn twee oplossingen gevonden in West- en Oost-Vlaamse dialecten voor woorden die oorspronkelijk vrouwelijk waren maar niet op een -e eindigen: ofwel maakten ze ze ze mannelijk (of onzijdig), ofwel voegden ze er een – aan toe

Zwinden en ’ met gezwinde pas’ ogen ouderwets maar horen nog bij onze taal. Ik zwind mij erheen (hene)

een meuzzepot gelijk als dat ze zeggen