heten

heten

(ww.)

in plaats van noemen.
Noemen was in oud Antwerps onbestaand. Nu zeggen jongere mensen ook noemen, echter dikwijls met het daarmee gepaard gaande foutje: ‘Mijn vriend noemt Maarten’

vergelijk noemen

315

Dit is een netelige kwestie. 50 jaar geleden maakte men er zich vanaf door te zeggen: “a noemt Rik”, da’s ieëne van over ‘t water, waarmee de Antwerpenaar zich distanciëerde van wie van de “Vlëngders” was. Nu zegt de chauvinist: da’s nen oangespoelde, ginnen èchte.

Noemen zit wel in mijn hersenkronkels, maar enkel gebruikt met een voorwerp waaraan een eigenschap gekoppeld wordt. Om uit te drukken dat iemand een naam draagt, gebruik ik “heten”. Niet noemen of benoemen, wat bij mij betekent een naam of andere eigenschap geven.
Ik moet “heten” dus Standaard Nederlands noemen.

Maar de Bon heeft gelijk als ze zegt dat noemen in de betekenis van “een naam dragen” niet-Antwerps is.

Ik was net bezig met een lijst te maken van SN-woorden in dit VW. Ik was bij noemen beland waar regio GV staat. Zal ik ook wat aan prutsen.

@haloewie
In de voorbeeldzin zou het volgens uw uitleg “Ze gaan hun kindje Eva noemen” moeten zijn. (de naam Eva geven). Toch klinkt deze voorbeeldzin met “heten” ook goed in de oren en liggen ze alletwee perfect in de Antwerpse mond. En toch is “Zij noemt Eva” niet autochtoon. Daar ontbreekt het wederkerige “zich”. Haloewie gaat er nog eens over slapen.

Hoe noemde gij, manneke? of Hoe hete gij, manneke? is voor mij alletwee Antwerps.

Geen haar op mijn hoofd denkt er aan om ‘Hoe noemde gij?’ in de mond te nemen. Ik blijf erbij dat die uitdrukking 21ste-eeuws Antwerps is, beïnvloed door het verkavelingsvlaams, waarmee ik geen (waarde)oordeel vel. Iedereen spreekt de taal die hij wil spreken. In mijn geval Oud Antwerps dus. “Oo w ieëte gà, mànneke?”
Versta me niet verkeerd, Georges, ik wil niet op uwen blijk spieken en ook niet met kasseie gooien.

Dat is eem moeilijke discussie: van waar en van wanneer. Van waar? ‘t Stad, ’t Zuid, Merksem, Hoboken, Linkeroever, … Dat is allemaal al een groot verschil. Als we dan ook nog van wanneer gaan laten tellen: voor den oorlog, tweede helft 20ste eeuw, 21ste eeuw… Ik vrees dat we daar niet uitkomen in het bestek van dit Vlaamse woordenboek. Ik doe ook niet liever dan oude woorden en uitdrukkingen ophalen, maar dat is vaak een eerder nostalgische aangelegenheid. Een Vl-woordenboek zou toch ook vooral het Vlaams van vandaag, zoals het zich vandaag onderscheidt van het SN moeten in kaart brengen. Dat wil niet zeggen dat ik geen mening heb over dat verkavelingsvlaams: zie mijn profiel. Het verkavelingsvlaams of VTM-vlaams heeft er overigens voor gezorgd dat zelfs de taalregio’s vandaag de dag zo moeilijk te hanteren zijn. Maar we doen ons best zeker?

“noemen” is inderdaad ne vreemden invloed op het Antwerps uit ander (Vlaanderse?) dialecten

“Dat noemt zijn eigen specialist in het Antwerps en hij weet niet dat noemen geen Antwerps is” ;)

Noemen geen Antwerps??

Noemde gaaë dà wààreke? Ge luint d al en eur oep oe schùp.
(Noemt gij dat werken? Ge leunt al een uur op uw schop.)
Gaaë noemt maaë ne loajerik, mor zelf hèdde nog ginne poeët oaitgestouke.
(Gij noemt mij ne luiaard, maar zelf hebt ge nog geen poot uitgestoken)
Hier gebruikt Antw. niet ‘heten’.