schooljuffra

schooljuffra

(de; v -'s)

oudere benaming voor een vrouwelijke leerkracht
verwijst ook naar een typetje

309

test: de woordkenmerken zijn weergegeven zoals in het gratis vd wb online

wat zou er dan wel “verouderd” mogen zijn aan dit woord. Schooljuffrouw wordt nog altijd overal gezegd, en het staat bovendien gewoon in de VD.

de kenmerken van vD online gratis dragen niet mijn opperste goedkeuring, zijn niet mijn voorkeur. Doet de professionele betalende het op dezelfde manier, petrik? Heb de indruk dat gij die raadpleegt op het werk. Ik ben eerder voor de sobere van mijn "probatie. zonder lidwoord, in de plaats daarvan de woordsoort zn., 1 letter. voor het geslacht, daarna de mv.vorm. voluit of met -uitgang. Wie nog?

ik vind de manier van dit artikel alleszins niet echt een verbetering vergeleken met die van het meerderdeel van de artikels op de site.

maar ik heb wel altijd het de (v) of de (m) overbodig gevonden, aangezien vr of mann. altijd al impliceerd da het een de-woord is, en “de” dikwijls toch ni het vlaams lidwoord is (maar dan bijv. “den” ofzo)

In de Grote Van Dale (2009) luidt dit lemma aldus:

schooljuffrouw
school·juf·frouw
/sXoljYfr?u/
de (v.)
eerste editie 1864
1·onderwijzeres

I.v.m. uitspraakannotatie: X = Griekse chi, o is onderstreept (dus lang), Y is small cap (= u als in “gul”, d.i. “lage” u, in feite een kort uitgesproken “eu”)

“eerste editie 1864” verwijst naar het gelijknamige lemma in de allereerste Van Dale:
*SCHOOLJUFVROUW, v. (-en), onderwijzeres.

Hoe dan ook, haloewie heeft een punt: strikt genomen kunnen we volstaan met: v., ~en, ~ke

Ik bedoelde: v., ~’s, ~ke

= u als in “gul”, d.i. “lage” u, in feite een kort uitgesproken “eu”

“eu” (ø(:)) is veel ö-achtiger

Ik zou denken dat de /eu/ klank [ø] meer gerond en meer vooraan in de mond wordt uitgesproken dan de ‘lage’ u (die haar articulatiebasis verder naar de keel heeft,omdat ze gevolgd wordt door de mdkl. “L” en bijna samenvalt met de doffe e (al dan niet beklemtoond) [œ] of nog verder naar achter en meer ontrond met [ə]

Ik kan er best inkomen dat Limburg en aangrenzende gebieden de ö hanteren in de spelling van dialect dat in het oosten van het land gesproken wordt. In het Duits kan ö op twee verschillende manieren uitgesproken worden: als [ø] in “schön” “Böll” “Föhn” “schmökern” en veel minder frequent als [œ] in “Köln” “Björn”.

zie stöpkes, ergens ~ van krijgen (6803)
ölle (5737)
önavenden (4345)
böttelen (6083)

Ik was dan ook onaangenaam verrast dat n(eu)ss(eu)lek (Antwerpse Kempen) vervangen werd door nösselijk. De Umlaut-spelling “ö” die op de Antwerps.be webpagina’s gebruikt wordt, is één van de mogelijke spellingen van het Antwerpse Brabants. Tegenover de krommenaas-versie zou ik de haloewie-versie ’ë" willen plaatsen, die in de standaardtaal niet “buitenlands” of “vreemd” aandoet en die in het Brussels dialect voorgesteld werd door Prof. Sera De Vriendt en aanvaard door de Akademie van het Brussels.

Gebruiker 1001 heeft na de aanpassing met ö zijn originele (eu) opnieuw geplaatst, wat er op wijst dat hij niet opgezet was met de wijziging. Hij heeft blijkbaar geen discussie willen opzetten over het verschijnsel.

Ik begin een nieuwe draad op het forum over de uitspraak van dialectwoorden en de overeenkomstige spelling in verwijslemma’s, waar ik als voorbeeld o.a. onderstaande woorden aanhaal:

bedorven (3275)
pötje lap doen (6268)
nösselijk (6433)