zot

zot

(bn.)

doldraaiend

400

/die.en/ langen bout

nen bout is volgens mijn Antwerps taalgevoel niet vrouwelijk, maar mannelijk.

“een bout /dee/ zot draait” klinkt niet in mijn oren. Ik zou “nen bout /die.e/ zot draait” zeggen.

In het Antwerps dialect (Brabants) worden aanwijzende en betrekkelijke vnw. ‘die’ en ‘dat’ verschillend uitgesproken, en die uitspraak bepaalt het geslacht van een ZN.

/die.e vèngt èn dee vraa/ die vent en die vrouw

Het onbepaald lidw. ‘een’ maakt ook het geslacht duidelijk.
‘ne /’nen wijst op een mann., een /’n op een vrouw. ZN.

bout

Volgens VD mannelijk

WNT ziet ook niet vrouwelijk als een mogelijkheid in dit geval, maar misschien kan het toch waar aliekens vandaankomt

geslacht van ZN.

Zo zie je maar. Wat denkt gij dat het is? Een mann. of een vr. bout? ook ne lamsbout (m.) Tegengesteld hieraan is een moer (v.) Dat zal wel zijn omdat ze op/bij elkaar passen.

Met de achteruitgang van het gesproken dialect als referentiekader en het dichter aanleunen bij het Engels (de verengelsing) bij onze kinderen en kleinkinderen, schrijdt het verval van de kennis van het geslacht steeds verder. Binnen afzienbare tijd blijft er nog één verschraald geslacht over: neuter, allemaal het-woorden zoals in het Engels, omdat men niet meer wil kiezen ofwel mag iedereen kiezen wat het best aanvoelt
en kunnen geen fouten meer gemaakt worden. Gedaan met het Groot Dictee. De tussen-n wordt overgelaten aan het aanvoelen van de taalgebruiker. Het los-, aaneen- of schrijven met verbindingsteken idem dito. Dat zou pas een vooruitgang betekenen. Geen goed of fout meer. Geweldloosheid in de taal is misschien een begin van een lange reeks die dominantie en overheersing oplost, in rook doet opgaan en verdraagzaamheid kansen geeft.