afprinten

afprinten

(ww. printte af, afgeprint)

printen, afdrukken op de printer

In Nederland: printen, uitprinten, afdrukken

Van Dale 2014 online: Belgisch-Nederlands, spreektaal

N.B. ‘Uitprinten’ is geen contaminatie van uitdraaien en printen. Zie http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/uitprinten

523

Dan hoort ge ' t [is] van iemand anders

“Een contaminatie is een verhaspeling van twee begrippen; dat kunnen twee woorden zijn (zoals in verexcuseren, optelefoneren, overnieuw en opnoteren), maar ook bijvoorbeeld uitdrukkingen: ‘Dan vangen ze achter het net’ is een contaminatie van ‘achter het net vissen’ en ‘bot vangen’. Een ander bekend voorbeeld is ‘Dat kost duur’ – een contaminatie van ‘veel kosten’ en ‘duur zijn’. Als contaminaties veel gebruikt worden, kunnen ze algemeen geaccepteerd raken. Dat lijkt het geval te zijn met woorden als uitproberen en inschatten; deze werkwoorden hebben een eigen betekenis ontwikkeld naast proberen en schatten.” (Onze Taal)

“Taal evolueert op basis van fouten.” Goed gezien Marcus. Het is een basisprincipe van de evolutieleer. En het illustreert het organische aspect van de taal.
Als u – ‘mij’ dus – zegt dat ‘afprinten’ niet bestaat dan moet ik u – ‘mij’ dus – mededelen dat ‘afprinten’ al bijna 100.000 keer zwart op wit afgeprint staat op het wereldwijde web. En onder diegenen die afprinten afgeprint hebben zijn ook professionele taalgebruikers. Hoe bestaat u – ‘mij’ dus – het dan te zeggen dat het niet bestaat?
Zelfs het normerend woordenboek der Nederlandse taal, de Van Dale, erkent het bestaan van afprinten, zij het als spreektaal in Vlaanderen. Wilt u ons dan komen vertellen dat afprinten niet thuishoort in een Vlaams woordenboek?

De redenering van mij liep sowieso mank. Het is wel waar dat ge moeilijk een scheidbaar werkwoord kunt maken door een ‘voorzetsel’ toe te voegen aan een werkwoord op -eren (“optelefoneren”), maar die restrictie is er niet bij Engelse leenwoorden en al zeker niet als ze amper als zodanig herkenbaar zijn voor iemand die geen Engels kan. (Franse woorden hebben allerlei kenmerken die ze herkenbaar maken ook als ge niet veel Frans kunt: ongermaans klemtoon, meerdere lettergrepen in de stam, …)

Madam Pheip: „Neen, Nero, ge vertrompeert u, manneken!”

Niet meer zeker in welk album dat was, mogelijks ‘De kromme Cobra’.