jumelle(s)

jumelle(s)

(de ~ (m.), -len)

uitspraak: zjumèl

verrekijker

→ Fr. des jumelles

271

Bij een eerste aanblik van het lemma geeft de spelling met de dubbele m aanleiding tot de uitspraak een doffe e zoals in kummel, pummel, dubbel, bussel.

Is het niet eerder aangewezen om dit woord met enkele m te spellen om de Nederlandskundige niet op een verkeerd been te zetten?

Ik laat het aan de aanbrenger over om te kiezen:
jumel <vs> jummel

Hierin volg ik Haloewie, de spelling jummel zou ik eerder leze n als “jùmmël” met nederlandse j en klemtoon op de u, ik neem aan dat de uitspraak “zjumèl” is gelijk in’t Frans, waar de spelling jumel meer op zou duiden.
Vgl Nederlands tunnel met klemtoon op de u en doffe e, waar men de Vlaamse uitspraak misschien beter met tunel of tunèl zou kunnen weergeven.

Na een onbeklemtoonde klinker schrijft de Nederlandse spelling normaal geen dobbele medeklinkers; vgl dommerik, dommeriken (hoewel deze regel voor veel mensen moeilijk lijkt)
spiON – spiONNen; maar spioNAge en spioNEren met enkele medeklinker geschreven want klemtoon in deze 2 woorden op NA en NE

ik heb maar ineens het leenwoord gebruikt, dat doen de Nederlanders wel vaker en uiteindelijk vind ik dat niet zo verkeerd.
In het voorbeeld blijft jummel want dat is mijn spontane spelling in het Antwerps.