muis

Hij drukte haar achterover op de matras en zoende haar in de hals terwijl hij met zijn volle hand tussen haar benen greep en een, twee, drie vingers in haar muis stak. (Vliegen in een spinnenweb – Fernand Auwera)

De roste muis

In ’t vlakke Meetjesland,
nabij een brede kreek,
woonde knappe rosse Virginie,
?t mooiste meisje van de streek.

De boerenknechten allemaal
minden haar, die knappe meid,
en niet in ?t minst de jongste gast,
in de liefde nog niet ingewijd.

Virginie bezat een roste muis,
die z?aan niemand tonen wou,
tenzij, ?t was geen geheim,
aan wie haar hartje stelen zou.

De naïeve jonge knaap
begeerde haar zo zeer,
hij ging voor ’t meisje staan:
ach, laat mij zien, uw muisje teer!

Beloof mij braaf te wezen,
dan moogt gij ’t muisje zien,
en als ge ?t vader niet verklapt,
moogt ge ?t strelen bovendien.

En diezelfde avond reeds
nam z’ hem mee naar ?t achterhuis:
ze trok haar rokken hoog: hij zag
tussen de blanke dijen? de roste muis.

De jonge man werd bleek,
hij stond met open mond,
begon te trillen op zijn benen
en alles draaide in het rond.

Zijn lijf dat stond in vuur en vlam
en om te blussen zijnen brand
liep hij naar ?t water van de kreek;
redders brachten hem aan land?

Bijna was ?t hem slecht vergaan,
men deed hem naar het ziekenhuis,
d’ ogen star, de stem die zachtjes zei:
ik heb haar muis gezien, een roste muis.

Nooit meer kwam hij goed bij zinnen,
nooit werd het in zijn hoofd nog pluis
en zijn lippen bleven alsmaar preevlen:
’k heb haar muis gezien, haar roste muis?

(onbekende auteur)