Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent
De beschrijving van deze term werd 11 keer aangepast.
Kalle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
Ook wel eens “Kolle met de haak” genoemd.
zie andere fantasiewezens bij korenpater
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine meisje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Kalle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
Ook wel eens “Kolle met de haak” genoemd.
zie ook: “Kludde met zijn hacht”
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine meisje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Kalle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
Ook wel eens “Kolle met de haak” genoemd.
zie kalle: Een domme vrouw.
In Antwerpen: “Kludde met zijn hacht”
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
De mythe/legende van “Kalle-met-de-haak” (in de kunstwereld)
Kalle met de haak, zo word ik genoemd, maar dat is niet de naam die ik bij mijn geboorte kreeg, het is niet de naam waarmee ik werd geroepen als het eten klaar was of met katjeduk.
Ik heet Marie. Ik ben geboren aan de Ballingenweg, ik heb daar 16 jaar gewoond.
Zonder haak ben ik gewoon een oude vrouw die zich nogal lang niet heeft gewassen. De eerste jaren dacht ik: het is een pauze. Een pauze van mijn leven, zoals mijn leven is bedoeld. Op een dag zal ik weer schoon zijn, zuiver als het zaaischort van mijn vader, wit, omdat dat het vlas later ook wit zou zijn.
Ik voel me als de stad waarin ik ben geboren. Ze is kern-vrij – ze wordt doorkruist door een rivier, een grote weg, een spoorweg. Je wacht tot ze begint, en dan is ze voorbij. De pijn die mij doorkruist is groter dan mijn schaamte over dat ik nooit meer schoon zal zijn al ging ik duizend keer in bad. Daarom heb ik die haak. Ik wil niet dat je dichtbij komt. Ik heb liever dat je Marie herinnert en dat Kalle iemand anders is.
Door: Tjitske Jansen
Kalle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
Ook wel eens “Kolle met de haak” genoemd.
zie kalle: Een domme vrouw.
In Antwerpen: “Kludde met zijn hacht”
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
De mythe/legende van “Kalle-met-de-haak” (in de kunstwereld)
Kalle met de haak, zo word ik genoemd, maar dat is niet de naam die ik bij mijn geboorte kreeg, het is niet de naam waarmee ik werd geroepen als het eten klaar was of met katjeduk.
Ik heet Marie. Ik ben geboren aan de Ballingenweg, ik heb daar 16 jaar gewoond.
Zonder haak ben ik gewoon een oude vrouw die zich nogal lang niet heeft gewassen. De eerste jaren dacht ik: het is een pauze. Een pauze van mijn leven, zoals mijn leven is bedoeld. Op een dag zal ik weer schoon zijn, zuiver als het zaaischort van mijn vader, wit, omdat dat het vlas later ook wit zou zijn.
Ik voel me als de stad waarin ik ben geboren. Ze is kern-vrij – ze wordt doorkruist door een rivier, een grote weg, een spoorweg. Je wacht tot ze begint, en dan is ze voorbij. De pijn die mij doorkruist is groter dan mijn schaamte over dat ik nooit meer schoon zal zijn al ging ik duizend keer in bad. Daarom heb ik die haak. Ik wil niet dat je dichtbij komt. Ik heb liever dat je Marie herinnerd en dat Kalle iemand anders is.
Door: Tjitske Jansen
Kalle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
Ook wel eens “Kolle met de haak” genoemd.
zie kalle: Een domme vrouw.
In Antwerpen: "Kludde met zijn hacht
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
De mythe/legende van “Kalle-met-de-haak” (in de kunstwereld)
Kalle met de haak, zo word ik genoemd, maar dat is niet de naam die ik bij mijn geboorte kreeg, het is niet de naam waarmee ik werd geroepen als het eten klaar was of met katjeduk.
Ik heet Marie. Ik ben geboren aan de Ballingenweg, ik heb daar 16 jaar gewoond.
Zonder haak ben ik gewoon een oude vrouw die zich nogal lang niet heeft gewassen. De eerste jaren dacht ik: het is een pauze. Een pauze van mijn leven, zoals mijn leven is bedoeld. Op een dag zal ik weer schoon zijn, zuiver als het zaaischort van mijn vader, wit, omdat dat het vlas later ook wit zou zijn.
Ik voel me als de stad waarin ik ben geboren. Ze is kern-vrij – ze wordt doorkruist door een rivier, een grote weg, een spoorweg. Je wacht tot ze begint, en dan is ze voorbij. De pijn die mij doorkruist is groter dan mijn schaamte over dat ik nooit meer schoon zal zijn al ging ik duizend keer in bad. Daarom heb ik die haak. Ik wil niet dat je dichtbij komt. Ik heb liever dat je Marie herinnerd en dat Kalle iemand anders is.
Door: Tjitske Jansen
Kalle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
Ook wel eens “Kolle met de haak” genoemd.
zie kalle: Een domme vrouw.
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
De mythe/legende van “Kalle-met-de-haak” (in de kunstwereld)
Kalle met de haak, zo word ik genoemd, maar dat is niet de naam die ik bij mijn geboorte kreeg, het is niet de naam waarmee ik werd geroepen als het eten klaar was of met katjeduk.
Ik heet Marie. Ik ben geboren aan de Ballingenweg, ik heb daar 16 jaar gewoond.
Zonder haak ben ik gewoon een oude vrouw die zich nogal lang niet heeft gewassen. De eerste jaren dacht ik: het is een pauze. Een pauze van mijn leven, zoals mijn leven is bedoeld. Op een dag zal ik weer schoon zijn, zuiver als het zaaischort van mijn vader, wit, omdat dat het vlas later ook wit zou zijn.
Ik voel me als de stad waarin ik ben geboren. Ze is kern-vrij – ze wordt doorkruist door een rivier, een grote weg, een spoorweg. Je wacht tot ze begint, en dan is ze voorbij. De pijn die mij doorkruist is groter dan mijn schaamte over dat ik nooit meer schoon zal zijn al ging ik duizend keer in bad. Daarom heb ik die haak. Ik wil niet dat je dichtbij komt. Ik heb liever dat je Marie herinnerd en dat Kalle iemand anders is.
Door: Tjitske Jansen
Kalle/kolle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
zie kalle: Een domme vrouw.
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
De mythe/legende van “Kalle-met-de-haak” (in de kunstwereld)
Kalle met de haak, zo word ik genoemd, maar dat is niet de naam die ik bij mijn geboorte kreeg, het is niet de naam waarmee ik werd geroepen als het eten klaar was of met katjeduk.
Ik heet Marie. Ik ben geboren aan de Ballingenweg, ik heb daar 16 jaar gewoond.
Zonder haak ben ik gewoon een oude vrouw die zich nogal lang niet heeft gewassen. De eerste jaren dacht ik: het is een pauze. Een pauze van mijn leven, zoals mijn leven is bedoeld. Op een dag zal ik weer schoon zijn, zuiver als het zaaischort van mijn vader, wit, omdat dat het vlas later ook wit zou zijn.
Ik voel me als de stad waarin ik ben geboren. Ze is kern-vrij – ze wordt doorkruist door een rivier, een grote weg, een spoorweg. Je wacht tot ze begint, en dan is ze voorbij. De pijn die mij doorkruist is groter dan mijn schaamte over dat ik nooit meer schoon zal zijn al ging ik duizend keer in bad. Daarom heb ik die haak. Ik wil niet dat je dichtbij komt. Ik heb liever dat je Marie herinnerd en dat Kalle iemand anders is.
Door: Tjitske Jansen
Kalle/kolle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
zie kalle: Een domme vrouw.
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
De mythe/legende van “Kalle-met-de-haak” (in de kunstwereld)
Kalle met de haak, zo word ik genoemd, maar dat is niet de naam die ik bij mijn geboorte kreeg, het is niet de naam waarmee ik werd geroepen als het eten klaar was of met katjeduk.
Ik heet Marie. Ik ben geboren aan de Ballingenweg, ik heb daar 16 jaar gewoond.
Zonder haak ben ik gewoon een oude vrouw die zich nogal lang
niet heeft gewassen. De eerste jaren dacht ik: het is een pauze. Een pauze van mijn leven, zoals mijn leven is bedoeld. Op een dag zal ik weer schoon zijn, zuiver als het zaaischort van mijn vader, wit, omdat dat het vlas later ook wit zou zijn.
Ik voel me als de stad waarin ik ben geboren. Ze is kern-vrij – ze wordt doorkruist door een rivier, een grote weg, een spoorweg. Je wacht tot ze begint, en dan is ze voorbij. De pijn die mij doorkruist is groter dan mijn schaamte over dat ik nooit meer schoon zal zijn al ging ik duizend keer in bad. Daarom heb ik die haak. Ik wil niet dat je dichtbij komt. Ik heb liever dat je Marie herinnerd en dat Kalle iemand anders is.
Door: Tjitske Jansen
Kalle met de haak, een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
zie kalle: Een domme vrouw.
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
Kalle met de haak,een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
zie kalle:Een domme vrouw.
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
Kalle met de haak,een niet bestaande stoute vrouw die kinderen in het water trekt.
Een domme vrouw.
Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
