Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
wenen, huilen
West-Vlaanderen schremen
Ze zat stillekes in een hoekske te schriewen.
wenen, schreien, schreeuwen
< Middelnederlands ‘scremen’
MNW: (screem), znw. m. Eng. scream
In de 16de eeuw in het WVlaamsch, doch dat het woord ouder moet zijn, bewijst schreem:
Dan gaf de meeste (kraai) enen screem groot, ende sloech met vedren ende vlooch wech, Sev. Vroeden 4247, Vlaanderen/Brabant, 1301-1350.
Dat hy met luder keele schreemde van grooter verdwelmtheit ende vervaertheit, 3, 368, Vlaanderen/Brabant, 1562-1592.
“Begind hier nie te skreêmn, da pakk’n zy hier nie. Z’hen ‘t hier nie’ vô jankers en zeker nie’ voôr iemand gelik gy.” (Hannelore Bedert – Ol de mens’n)
Het arme kind schreemde van de koude. Men snikte en schreemde rond het lijk. Ik kan dat niet hooren zonder schreemen. Hij schreemde van spijt en berouw, (DE BO 1873)
aanstalten maken om gemeenschap te hebben met zijn vrouw/partner
Paulien zat van de week te schreeuwen. Het is al nen hele tijd geleden dat haar man nog is overgekomen en ze vreest dat hij op een ander gaat (ander, op een ~).
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
