Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent
De beschrijving van deze term werd 7 keer aangepast.
krakkemikkig voertuig
Woordenboek der Nederlandsche Taal: kariot, daarnaast kariotte vr. —. Vergelijk frans chariot (waalsch cariot).
1. Wagen, wagentje.
“Een kariot met twee wielkens, om der stede busse (geschut) op te voerene”, bij Stallaert (Ninove, (1476).
2. Thans in West-Vlaanderen bepaaldelijk met de betekenis van: een slecht ongemakkelijk voertuig.
Is dat een ellendig kariot! De Bo (1873).
3. Vandaar bij uitbreiding in toepassing op wat gebrekkig en slecht is in zijn soort (huizen; vaatwerk; menschen.) De Bo
Zijn auto is maar een oud kariot.
krakkemikkig voertuig
WNT: kariot, daarnaast kariotte vr. —. Verg. fra. chariot (waalsch cariot).
1. Wagen, wagentje.
“Een kariot met twee wielkens, om der stede busse (geschut) op te voerene”, bij Stallaert (Ninove, a°. 1476).
2. Thans in W.-Vlaanderen bepaaldelijk met de bet. van: e
en slecht ongemakkelijk voertuig.
Is dat een ellendig kariot! De Bo (1873).
3. Vandaar bij uitbreiding in toepassing op wat gebrekkig en slecht is in zijn soort (huizen; vaatwerk; menschen.) De Bo
Zijn auto is maar een oud kariot.
krakkemikkig voertuig
WNT: kariot, daarnaast kariotte vr. —. Verg. fra. chariot (waalsch cariot.
1. Wagen, wagentje.
“Een kariot met twee wielkens, om der stede busse (geschut) op te voerene”, bij Stallaert (Ninove, a°. 1476).
2. Thans in W.-Vlaanderen bepaaldelijk met de bet. van: e
en slecht ongemakkelijk voertuig.
Is dat een ellendig kariot! De Bo (1873).
3. Vandaar bij uitbreiding in toepassing op wat gebrekkig en slecht is in zijn soort (huizen; vaatwerk; menschen.) De Bo
Zijn auto is maar een oud kariot.
krakkemikkig voertuig
MNW: znw. m. Van ofra. chariot, cariot; fr. chariot.
WNT: daarnaast KARIOTTE, vr. —. Verg. fra. chariot (waalsch cariot, bij LITTRÉ).
1. Wagen, wagentje.
Een kariot met twee wielkens, om der stede busse (geschut) op te voerene, bij STALLAERT 2, 40 a (Ninove, a°. 1476).
2. Thans in W.-Vlaanderen bepaaldelijk met de bet. van: e
en slecht ongemakkelijk voertuig.
Is dat een ellendig kariot! DE BO (1873).
3. Vandaar bij uitbreiding in toepassing op wat gebrekkig en slecht is in zijn soort (huizen; vaatwerk; menschen.) DE BO (1873).
Zijn auto is maar een oud kariot.
krakkemikkig voertuig
herkomst: waarschijnlijk een samenvoeging en verbastering van de Fr. woorden chariot en carriole.
Zijn auto is maar een oud kariot.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
