Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent
De beschrijving van deze term werd 3 keer aangepast.
Of het nu taatjespap, tatjespap of teutjespap werd genoemd, deze simpele aardappelpap (pa’tatje’) klinkt veel oudere Kempenaars nog bekend in de oren.
Pap, in allerlei soorten, was een goede maagvuller voor de boerengezinnen. Je kon er een grote pot van maken om het hele gezin te eten te geven.
In taatjespap gaan twee goedkope en veel voorkomende ingrediënten: aardappelen en karnemelk. Die karnemelk of botermelk was wat overbleef van de room nadat die gekarnd werd, nadat het botervet er dus was uitgehaald. De boeren kregen ze vaak terug van de melkerij.
Hoewel spek zowat het meest gegeten vlees was bij de armere Kempenaars, hoorde het zeker niet standaard bij deze pap. Soms werden ook andere ingrediënten toegevoegd, zoals zurkel. (http://www.kempenkookt.be/)
Van den avond eten we teutjespap met een goei stuk spek en spineus erbij.
Of het nu taatjespap, tatjespap of teutjespap werd genoemd, deze simpele aardappelpap (pa’tatje’) klinkt veel oudere Kempenaars nog bekend in de oren.
Pap, in allerlei soorten, was een goede maagvuller voor de boerengezinnen. Je kon er een grote pot van maken om het hele gezin te eten te geven.
In taatjespap gaan twee goedkope en veel voorkomende ingrediënten: aardappelen en karnemelk. Die karnemelk of botermelk was wat overbleef van de room nadat die gekarnd werd, nadat het botervet er dus was uitgehaald. De boeren kregen ze vaak terug van de melkerij.
Hoewel spek zowat het meest gegeten vlees was bij de armere Kempenaars, hoorde het zeker niet standaard bij deze pap. Soms werden ook andere ingrediënten toegevoegd, zoals zurkel. (http://www.kempenkookt.be/)
Van den avond eten we teutjespap met een goei stuk spek en spineus erbij.
Of het nu taatjespap, tatjespap of teutjespap werd genoemd, deze simpele aardappelpap (pa’tatje’) klinkt veel oudere Kempenaars nog bekend in de oren.
Pap, in allerlei soorten, was een goede maagvuller voor de boerengezinnen. Je kon er een grote pot van maken om het hele gezin te eten te geven.
In taatjespap gaan twee goedkope en veel voorkomende ingrediënten: aardappelen en karnemelk. Die karnemelk of botermelk was wat overbleef van de room nadat die gekarnd werd, nadat het botervet er dus was uitgehaald. De boeren kregen ze vaak terug van de melkerij.
Hoewel spek zowat het meest gegeten vlees was bij de armere Kempenaars, hoorde het zeker niet standaard bij deze pap. Soms werden ook andere ingrediënten toegevoegd, zoals zurkel.
Van den avond eten we teutjespap met een goei stuk spek en spineus erbij.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
