Vlaams Woordenboek logo

Het Vlaams woordenboek


Index

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Log in

Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.

Uw gebruikersnaam
Uw geheime paswoord

  • Log in
  • Wijzigingen door de Bon

    eenheidstussentaal
    (de ~, (v.), ~talen)

    Verkavelingsvlaams of Schoon Vlaams

    De dialecten zijn sindsdien teruggelopen en overal in Vlaanderen is een soort eenheidstussentaal te horen, die het ‘Verkavelingsvlaams’ of het ‘Schoon Vlaams’ wordt genoemd. (taalschrift.org.)

    Gans Vlaanderen
    Bewerking door de Bon op 04 Aug 2013 15:31
    1 reactie(s)

    Schoon Vlaams
    (zn. o. geen meerv.)

    was in de tijd van de ABN-acties een eerste poging van dialectsprekers om hun woorden te vernederlandsen

    Schoon Vlaams wordt soms nog in één adem genoemd met tussentaal en Verkavelingsvlaams, maar ze zijn volgens mij niet vergelijkbaar.

    correctie en aanvulling zijn welkom :)

    In zijn schoonste Vlaams expliqueerde hij zijn geval aan meneer de juge.

    Gans Vlaanderen
    Bewerking door de Bon op 04 Aug 2013 14:40
    11 reactie(s)

    krochen
    (ww. krochte, gekrocht)

    houdt het midden tussen kuchen en kreunen; het geluid voortbrengen dat een zware inspanning (bv. lastige ontlasting) met zich meebrengt.
    ook krochelen, krozen
    syn. van steunen > mnl. stenen
    uitspr. kröchen, kreuchen
    zn. het gekroch
    ook: krocher, krochpot, krochstoel = wc-stoel voor zieke mensen

    WNT:
    onz. (en bedr.) zw. ww. Mnl. crochen; mnd. krochen; verg. hd. krochen, kröchen. Een klanknabootsend woord, dat thans nog hier en daar in Z.-Nederl., met name in Brabant bekend is.

    Hij zit op ’t huiske te krochen.

    De krocher, hij kan bijna niet uit zijne zetel. Het is niet dat em 90 jaar is, maar het is zijne buik die te dik is.

    Het hoogste verdiep in het ziekenhuis, dat is de afdeling van de krochpotten.

    Regio Antwerpse Kempen
    Bewerking door de Bon op 03 Aug 2013 18:01
    7 reactie(s)

    krochen
    (ww. krochte, gekrocht)

    houdt het midden tussen kuchen en kreunen; het geluid voortbrengen dat een zware inspanning (bv. lastige ontlasting) met zich meebrengt.
    ook krochelen, krozen
    syn. van steunen > mnl. stenen
    uitspr. kröchen, kreuchen
    zn. het gekroch
    ook: krocher, krochpot, krochstoel = wc-stoel voor zieke mensen

    WNT:
    onz. (en bedr.) zw. ww. Mnl. crochen; mnd. krochen; verg. hd. krochen, kröchen. Een klanknabootsend woord, dat thans nog hier en daar in Z.-Nederl., met name in Brabant bekend is.

    Hij zit op ’t huiske te krochen.

    De krocher, hij kan bijna niet uit zijne zetel. Het is niet dat em 90 jaar is, maar het is zijne buik die te dik is.

    Het hoogste verdiep in het ziekenhuis, dat is de afdeling van de krochpotten.

    Regio Antwerpse Kempen
    Bewerking door de Bon op 03 Aug 2013 18:00
    7 reactie(s)

    schelft
    (de ~ (m.), ~en)

    schelf, opslagplaats boven een stal
    zie ook: opper

    Etymologie: Middelnederlands: scalf.
    Vgl. met Eng.: shelf = schab

    • Na het dorsen wordt het stro en het hooi opgeslagen op de schelft.
    • “De zwaluw, die gedurig in en uit den stal vloog, om hare jongen te azen, welke hun nest op een planksken, tegen de schelft hadden…” – uit ‘Een Kempische Kunstenaar’, Gustaaf Segers, 1912
    Regio Hageland
    Bewerking door de Bon op 03 Aug 2013 17:28
    7 reactie(s)

    Nieuwe versie!
    Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze GitHub.

    Het Vlaams woordenboek  |  Concept en realisatie door Anthony Liekens

    Creative Commons License

    Het Vlaams Woordenboek by Anthony Liekens is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.