Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Omdat we het als leenwoord in het Nederlands beschouwen; ‘realpolitik’, ‘wirtschaftswunder’ en dergelijke meer zouden dus in principe ook klein geschreven moeten worden, maar die staan er niet in.
Tot in de vroege 19de eeuw werden ook in het Engels alle substantieven met een hoofdletter geschreven; in het Deens is dat pas een goede 60 jaar geleden afgeschaft. In het Duits heeft het meer nut, vermits ge daaraan duidelijker kunt zien of iets al dan niet zelfstandig gebruikt wordt.
Madam Pheip: „Neen, Nero, ge vertrompeert u, manneken!”
Niet meer zeker in welk album dat was, mogelijks ‘De kromme Cobra’.
Ligt de klemtoon dan op ‘kul’ of wordt het zoals andere woorden behandeld die op -ist eindigen?
Namen van lichaamsdelen zijn somtijds zodanig oud dat ze van vóór de splitsing in Europese taalfamilies dateren en dus Indo-Europees zijn. Bak is er daar voorzekerst een van. ‘Hoofd’ en ‘caput’ zijn hetzelfde. De eerst Germaanse klankverschuiving veranderde k in ch en p in f. ‘kapet’ werd ‘chafet’ en vandaar verder naar hoofd. Frans ‘jambe’ is verwant aan ‘hoef’ (Grieks ‘kampè’), en dat is ook verwant aan het Schots voor voet: ‘cos’. ‘Been’ in het Perzisch bijvoorbeeld is ‘leng’, duidelijk verwant aan ‘leg’ en aan Latijn ‘lacertus’ ofte arm.
Om maar te zeggen dat ge, als ge ver genoeg teruggaat, altijd wel een oeroude stam vindt waaruit de woorden voor dergelijke essentiële dingen in den beginne zijn ontsproten, overheen de hedendaagse Indo-Europese taalfamilies.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
