Reacties van Krommenaas

@Diederik

absoluut een logisch systeem!

oeë: dat het Nederlands een soortgelijk gebrek heeft maakt het niet minder een gebrek :) ook lijken oeë en oë me visueel verwarrend, bvb in boëte en boeëte (buiten en boten), en dan moet je nog een derde manier vinden om poëzie te schrijven, hoe doe je dat?

ik heb er zelf voor gekozen om notaties als ui, ei en ij te bewaren om dat we zo een herkenbaar woordbeeld behouden. als je Antwerps als een taal beschouwt en niet als vervormd Nederlands dan is er ook geen enkele reden om dat niet te doen – Duitsers schrijven ook niet “klaën” en “waën” en “aën fall für tswaë”. het stoort me dat Antwerps altijd geschreven wordt “laajk aaj eim wraajting inglish nouw” – namelijk met de NL spelling als fonetische spelling.

dat de oe in het NL altijd kort is betwist ik. dat het volgens de regels zo is weet ik, maar in de praktijk klinkt de oe langer in “zoek” en “vloek” dan in “broek” en “koek”. zowiezo vormt dit in het NL geen probleem omdat elk woorddeel een onveranderlijke klinker heeft en omdat de oe niet zoveel voorkomt.

in het Antwerps is de oe echter een veel gebruikte klinker en kan je stamklankverkorting hebben bij verbuiging en vervoeging, waardoor een lange oe een korte wordt in bepaalde vormen van een woord. geschreven Antwerps is daarom naar mijn mening onleesbaar als je geen onderscheid tussen korte en lange oe toont. ik weet wat een drempel die ù is en zou haar ook liever niet nodig hebben, maar hoe weet je anders dat in de reeks “soep, snoep, soepke, snoepke” er drie korte oe’s en één lange staat, en in “roep, roept, roepe, loer, loert, loere” één korte en vijf lange. dat kan je niet overlaten aan de lezer.

ik heb ook de Duitse oplossing geprobeerd, namelijk de medeklinker verdubbelen na een korte oe, maar dan krijg je vier letters voor courante woordjes als oepp, oemm, enzovoort – dat oogt niet good. ik vind een nieuwe notatie voor een korte oe dus de enige oplossing. ik heb een u genomen omdat dat internationaal het teken voor oe is, en ` als accentteken omdat azerty toetsenborden toch al de ù hebben (al typ ik zelf op qwerty :) ).

@Diederik:

• de notatie “ië” wordt al gebruikt in bvb. “Normandië”. hetzelfde zou gelden voor “ieë” in bvb. “bieë” (bijen). in beide gevallen gaat het om klanken die helemaal anders klinken dan de tweeklank “iê”.
• de notaties “ië” en “oeë” suggereren dat het om een opeenvolging van klanken gaat (wegens gebruik van het trema in het NL) terwijl het om tweeklanken gaat
• drie letters voor één klank, zoals in “oeë”, vind ik te veel
• “ië” heeft twee letters en “oeë” drie, weinig consistent

dat zijn de redenen waarom ik deze notaties verworpen heb.

ik heb gekozen voor de notaties “iê” en “oê” omdat die het verband met de lange ie en oe tonen, elke twee letters hebben (ik heb altijd 1 letter voor een korte klinker en 2 letters voor een lange klinker of tweeklank) en niet als iets anders gelezen kunnen worden.

vrouwelijk?

mijn moeder noemde mij dikwijls zo vroeger, da was dan nog een grotere belediging dan ik dacht? :)

de woorden zijn duidelijk verwant, maar zoals men op dat femistyle forum zegt, oemmes zegt men ter geruststelling, terwijl immers een louter logisch karakter heeft. men kan ze dus bezwaarlijk synoniemen noemen?

volgens mij betekent dit woord niet hetzelfde als “immers”. men gebruikt het om iemand te overtuigen, bvb. in “da’s oemmes ni waar”.