Reacties van Krommenaas

@Diederik:

• de notatie “ië” wordt al gebruikt in bvb. “Normandië”. hetzelfde zou gelden voor “ieë” in bvb. “bieë” (bijen). in beide gevallen gaat het om klanken die helemaal anders klinken dan de tweeklank “iê”.
• de notaties “ië” en “oeë” suggereren dat het om een opeenvolging van klanken gaat (wegens gebruik van het trema in het NL) terwijl het om tweeklanken gaat
• drie letters voor één klank, zoals in “oeë”, vind ik te veel
• “ië” heeft twee letters en “oeë” drie, weinig consistent

dat zijn de redenen waarom ik deze notaties verworpen heb.

ik heb gekozen voor de notaties “iê” en “oê” omdat die het verband met de lange ie en oe tonen, elke twee letters hebben (ik heb altijd 1 letter voor een korte klinker en 2 letters voor een lange klinker of tweeklank) en niet als iets anders gelezen kunnen worden.

vrouwelijk?

mijn moeder noemde mij dikwijls zo vroeger, da was dan nog een grotere belediging dan ik dacht? :)

de woorden zijn duidelijk verwant, maar zoals men op dat femistyle forum zegt, oemmes zegt men ter geruststelling, terwijl immers een louter logisch karakter heeft. men kan ze dus bezwaarlijk synoniemen noemen?

volgens mij betekent dit woord niet hetzelfde als “immers”. men gebruikt het om iemand te overtuigen, bvb. in “da’s oemmes ni waar”.

spelling

wordt dit eigenlijk ergens met een f uitgesproken, of schrijft men alleen maar een f omdat “sevves” te ongewoon is?