Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Bekijk alle (520) wijzigingen van deze gebruiker.
‘de ezelsoren opgezet krijgen’ was tot halverwege de twintigste eeuw een straf voor kinderen die zich ‘dom’ hadden gedragen in de klas, de straf bestaat niet meer maar de uitdrukking leeft voort
Ezelsoren waren een populair middel om kinderen te straffen. De leerling die zich misdragen had, moest een dag met ezelsoren rondlopen zodat iedereen kon zien hoe dom hij of zij wel was. (luisterspelen.be)
Enkel de extremisten aan beide kanten van het politieke spectrum dragen ezelsoren. Aan die brulboeien wordt verder geen aandacht besteed … (humanistischverbond.be)
Ook iemand met een palmares met ezelsoren moet een kans kunnen krijgen in de politiek. (VRTNWS)
iemand iets schuldig zijn, iemand moeten betalen
verg. Fr. devoir de l’argent à quelqu’un
Hij moet mij nog 5.000 euro, en nu zou ik hem 10.000 euro moeten betalen? Ik kan beter mijn koksmuts aan de haak hangen en gaan inbreken. (DS)
Sterker nog, ze moeten mij nog geld.Ik heb hen hiervoor in juli gebeld, maar werd afgewimpeld en moest maar geduldig wachten op de eindafrekening. (Testaankoop)
“Ze moeten mij meer dan 700 euro terugbetalen. Het zijn slechte mensen. Ik wou hen helpen maar een mens kan ook té braaf zijn.” (KW.be)Minister van Justitie Annelies Verlinden (CD&V) bevestigde woensdag in de Kamer dat de Belgische overheid 300.000 euro heeft uitbetaald aan Nizar Trabelsi. Daarbij komt nog ongeveer 50.000 euro aan procedurekosten die ons land aan Trabelsi moet. (VRT)
(idem Fr.) gelegenheid om iets te drinken, eenvoudiger van opzet dan een café, soms van tijdelijke aard
Op de foor van ons dorp, bij de buvette, kwamen we de Jean met zijn nieuwe vlam tegen.
Rond de jaren 1860 is het verhaal van de Petit Rouge begonnen met een bescheiden gebouwtje. Het was een “buvette”, een soort kroeg. (VRTNWS)
Volgens de aanvraag is het de bedoeling om vernissages, toneelvoorstellingen en andere culturele evenementen te organiseren en een buvette uit te baten. (bruzz)
een repetitief patroon zoals op behangpapier dikwijls gebruikt wordt
Prints please: psychedelische behangpapiermotieven maken een comeback. (elle.be)
Op het doek links (Illegitimate I) staat een soortement behangpapiermotief geschilderd, op het doek rechts (Illegitimate II) prijkt een kamerplant. (demorgen.be)
Berlijnse Fashion Week op gang getrapt met behangpapiermotief en 80’ celebrities (hbvl.be)
voortdurendheid, aanhoudendheid, het bestendig zijn
De fiscale woonplaats van een rijksinwoner is de feitelijke woonplaats, gekenmerkt door een zekere bestendigheid. (lawers-law.be)
De Kopenhaagse interpretatie is dus niet in contradictie met bestendigheid in het dagelijkse leven. (ikhebeenvraag.be)
Bekijk alle (184) reacties van deze gebruiker.
Ik vond in NL voornamelijk gereedschap van het merk Topjob alsook uitzendbureau’s die zo noemen. Ik zal het op SN zetten.
Er zit meer in een ‘ciao’ dan je denkt.
Ciao! Weinig Italiaanse woorden zijn zo universeel bekend als deze vrolijke groet waarmee Italianen elkaar ‘hallo’ zeggen of waarmee ze van elkaar afscheid nemen. In het laatste geval wordt het vaak verdubbeld tot ciao, ciao, vergezeld van een typisch handgebaar. Het Italiaanse ciao is zelfs doorgedrongen in vele andere taalgebieden wereldwijd, van Portugal, over Rusland tot Vietnam. Ook in Vlaanderen en Nederland kijkt niemand vreemd op wanneer je vrienden of kennissen begroet met een hartelijke ciao.
Maar, waar komt dat leuke woord eigenlijk vandaan?
Wel, de oorsprong is eigenlijk vrij verrassend. Het woord ciao mag dan vandaag wel ervaren worden als een heel informele manier om elkaar te begroeten, het was ooit anders. Het woord gaat immers terug op het Venetiaanse woord ‘sciao’ dat eigenlijk een dialectwoord is voor ‘schiavo’, Italiaans voor ‘slaaf’. En dat komt dan weer van het (laat)Latijnse ‘sciavus’.
In het 17de-eeuwse Venetië werd ‘sciao’ gebruikt om iemand op een heel beleefde, bijna onderdanige manier te begroeten. Iemand aanspreken met (s)ciao betekende dus zoveel als zeggen ‘ik ben uw dienaar’. Vanuit Venetië is het woord in de beginjaren van de 20ste eeuw gaandeweg overal in Italië verspreid geraakt om daarna, via Italiaanse migranten, aan een wereldwijde veroveringstocht te beginnen.
Dus, als u de volgende keer iemand begroet met het eenvoudige ciao!, weet dan dat het woord een hele geschiedenis in zich draagt. Bron: Carl Buyck en Franka Verhoeyen, considdetto.be.
Behalve dat stapconcert Vlaamser klinkt dan wandelconcert zie ik overeenkomsten tussen de twee. Voor het synoniemen te noemen ben ik niet zeker.
Het viel mij hier op dat het bijvoeglijk naamwoord achter het persoonlijk voornaamwoord staat. In landen om ons heen is dat niet ongebruikelijk (someone new, quelqu’un de nouveau) maar in het Vlaams-Nederlandse taalgebied komen zulke constructies – bij mijn weten – niet vaak voor.
Dank voor uw reactie.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
