Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
jup, aangezien niemand ze uitspreekt!
en idd is ‘amsterdams’ geen AN, maar de vorming van het AN wordt wel geleid door de taal in de randstad, waar amsterdam deel van uit maakt… als vlaamse inwijkeling in holland heb ik allang geleerd dat het niet helpt op de VD te vertrouwen als het erop aankomt AN te schrijven, maar gewoon zo hollands mogelijk te schrijven aangezien het anders toch nooit als ‘correct’ gerekend wordt (en ge dus punten verliest wat ge ook beweren moogt met de VD in de hand)
ok, mijn fout! ik dacht dat het gebruik van /mijne/ als mannelijke vorm in geheel vlaanderen verspreid was. ik vind “een stylo” of “mijn stylo” gewoon niet klinken aangezien dat stylo een dialectwoord is hoort er ook het dialectisch verbogen “mijne” bij. als dit in uw dialect niet zo is, mijn excuses!
Standaard Nederlands?:/ hier in Amsterdam lacht iedereen als ge “zot” zegt hehe, dus lijkt me toch regionaal te zijn aangezien niemland van mijn nederlandse vrienden het tot zijn actieve woordenschat rekent
onwaarschijnlijk grytolle, daar zowel het latijn als het frans een /u/ hebben:) dus u > schwa is logischer
dest met de korte /e/ van mest of met de doffe e/ö als in döst, dorst en köst, korst?
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
