Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Een vlaams politiewoord, had ik het ook van.
Uw vbzinnen zijn beter, ik haal die van mij weg.
‘Afdelen’ is wel te vinden als platt Duutsj: abteilen.
Voor het hele ww kon ik geen vb zin vinden. Behalve als kapperstechniek.
Idd, U kan ook als u geschreven worden lees ik op onze taal. Dat komt waarschijnlijk omdat u uitsluitend de beleefdheidsvorm is in NL, en in aanhef van brieven altijd met hoofdletter geschreven wordt. Staat er dan Uw bij dan is het logisch dat de hoofdletter gehandhaafd wordt.
In de jaren ’50 werd de gij-vorm nog sporadisch gebruikt door oudere onderwijzers in Limburg NL. Voor de oorlog was gij nog gebruikelijk in reclame en op borden. Daarna is gij helemaal verdwenen in Nederland. Alleen in bijbelse zin wordt het nog gebruikt. Het is voor mij net zo onwennig als je/jouw voor Georges. Af en toe gebruik ik de gij-vorm hier om gelui en plezier te doen. Ik denk dan wel dat ik in de kerk zit…
Met du dich uch en geer heb ik niet de minste moeite.
Meteen gaan jij-jouwen wordt in NL ook wel als Ikea-taal aan geduid.
‘Zoeken jullie nog een leuk bankje voor je huisje?’
Vraag
In (tussentaalse) series hoor ik acteurs ‘u’ tegen elkaar zeggen waar in Nederland je/jouw gezegd zou worden. Nederland kent geen informeel gebruik van de u. Het is daar altijd U met hoofdletter of Uw (bez. vnw) als beleefdheidsvorm (vousvoyeren). Je/jij/jouw is er voor al het informele (tutoyeren)
Kan ‘je’ in Vlaanderen dus als een semi-beleefdheidsvorm gezien worden? Bestaat er een U-vorm voor officiële aangelegenheden?
Wie legt het eens uit?
Ook de voorbeeldzin van dit lemma begrijp ik niet.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
