Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
heel hard schreeuwen op iemand
WNT:
Een woord met eenigszins zwevende beteekenis, dat eerst na de 16de eeuw in onze taal kan worden aangewezen, met beteekenissen als: luid en druk praten, schreeuwen, kijven, rumoer of ophef maken.
In onze taal daarentegen schijnt voorheen de (elders niet voorkomende) beteekenis: prijken, pralen op den voorgrond gestaan te hebben.
Het woord is, althans in later tijd, misschien onder bijgedachte aan brullen, min of meer bewust als eene ”verklanking” opgevat.
Over de ”echtheid” en de afleiding van dit woord is in de vorige eeuw een merkwaardige strijd gevoerd.
VD2013 online: (1613) ontstaan naast het oudere brullen, wellicht o.i.v. pralen
1. (verouderd) luisterrijk stralen (ook van edelstenen en metalen; van roem, eer enz.)synoniem: schitteren
•de zon, in ’t heetste van het brallen
2. (verouderd) pralen, pronken
•met de lauwer brallen
•op zijn afkomst, op schoonheid brallenbogen, trots zijn
3. luid snoevensynoniem: opscheppen
•brallende corpsballen
Je moet zo niet brallen … ik ga dit wel repareren.
echt waar
v.dw.: bedacht
Echt bedecht … dat is hier gebeurd, een week geleden!
1. iets heel hard voelen aankomen
2. een voorgevoel krijgen of hebben
zie ook teen, ik voel het aan mijne kleine ~
Een paar dagen zon maakt de zomer nog niet, ik voel het aan mijn theewater dat er nog slecht weer aankomt.
Ze voelde het aan haar theewater dat ze iet ging tegenkomen. Voila, een gebroken teen!
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
