Vlaams woordenboek

ww., plekte, geplekt

DISCLAIMER: Dit artikel werd nog niet redactioneel bewerkt en daarom kan de kwaliteit ontoereikend zijn.

Kempen

- geen labels gekoppeld.

Woordenboek der Nederlandsche Taal:

Met pleister of leem besmeren.
Met een kleefstof aan of op iets bevestigen, vastkleven, plakken.
Plekken of vlekken maken of krijgen, besmeuren. Daarnaast ook Plakken.
Van grond. In plekken verdeelen, in bepaalde stukken deelen. Verouderd. (in de Kempen nog in gebruik)
Kleven, kleverig zijn. [Gewestelijk], b.v. in het Haspengouw, Kempen

De man van mijn vriendin heeft de gang met plaaster geplekt.
"Met calck plecken", Plantijn (1573).
Moeders kunnen hun kinderen soms achter het behang plekken.
Er hangt zoveel gelei aan de pot dat het aan mijn vingers blijft plekken.
"Tegen den wandt plecken", Plantijn (1573)
Ge hebt mijn T-shirt helemaal onder geplekt met verfspatten.
"Muren plekken als zij vochtig worden", De Bo (1873)
Het kerkhof is in verschillende plekken verdeeld. Elke overledene heeft zijn eigen plek.
Pas op! De sjambrangs zijn pas geschilderd, De verf plekt nog.